Μουδιασμένοι οι Θεσσαλοί από τις αναφορές Μητσοτάκη για Αχελώο, κόστος παραγωγής

Μουδιασμένοι είναι οι θεσσαλικοί φορείς και οι αγρότες στον κάμπο, από τα όσα ανέφερε, ή μάλλον δεν ανέφερε ο πρωθυπουργός από το βήμα της ΔΕΘ για τα καυτά ζητήματα της μείωσης του κόστους παραγωγής και την αντιμετώπιση της ερημοποίησης της θεσσαλικής πεδιάδας με τη μεταφορά νερού από τον Αχελώο.

Του Γιάννη Κολλάτου

Μάλιστα κάποιοι φίλα προσκείμενοι στην κυβέρνηση ανέφεραν πως επί της ουσίας στο θέμα του Αχελώου, έχουμ όχι απλά αλλαγή πλεύσης, αλλά βήματα πίσω με τα όσα δήλωσε ο πρωθυπουργός, καθιστώντας τεχνικά δύσκολο ένα έργο (το φράγμα Συκιάς και τη σήραγγα στη Δρακότρυπα) που είναι κατά 70% ολοκληρωμένο και κυρίως αναφέροντας ότι έχει και συνταγματικές δυσκολίες (και όχι νομικής φύσης που μπορούν να ξεπeραστούν).Φυσικά απογοήτευση υπήρξε από τους αγρότες και για το γεγονός ότι δεν υπήρξε καμία αναφορά και πάλι για επιστροφή ή τουλάχιστο μείωση του ΕΦΚ πετρελαίου, Μάλιστα κάποιο σχολίαζαν ότι η μείωση του ΦΠΑ στις ζωοτροφές δεν είναι μέτρο άξιο μνείας αφού δεν παρέχει κάποια οικονομική ευκολία αφού ο ΦΠΑ αποδίδεται μέσω εσόδων- εξόδων, παρά αποτελεί μία μικρή τόνωση της ρευστότητας.

Δυστυχώς ο πρωθυπουργός τόσο με την ομιλία του στη ΣΕΘ το Σάββατο, όσο και με τη συνέντευξη τύπου το μεσημέρι της Κυριακής, έχασε την ευκαιρία να συνδέσει το όνομά του με γενναία μέτρα ανασυγκρότησης της παραγωγικής βάσης της χώρας, όπως με τη μείωση του ΕΦΚ σε πετρέλαιο και ενέργεια και την δρομολόγηση σημαντικών αρδευτικών- υδροηλεκτρικών έργων στη Θεσσαλία. Είναι προφανές ότι η στόχευση ήταν η ανακούφιση των νοικοκυριών με το μπόνους στις πρώτες 300 κιλοβατώρες κατανάλωσης ρεύματος και εν συνεχεία οι νέοι, με τα μέτρα για τα μπόνους πρώτης πρόσληψης προς τους εργοδότες και το «πρώτο ένσημο» που θα βάζει η κυβέρνηση.
Χωρίς όμως ισχυρό και ανταγωνιστικό παραγωγικό μοντέλο οι νέοι θα εξακολουθούν να μη βρίσκουν δουλειά, αφού επιχειρήσεις, βιοτεχνίες και αγροτικές εκμεταλλεύσεις εξακολουθούν να έχουν ανταγωνιστικό μειονέκτημα με τριπλάσιο ειδικό φόρο κατανάλωσης σε ενέργεια και καύσιμα σε σχέση με το μέσο Ευρωπαϊκό όρο (μας έμεινε μέτρο από το πρώτο μνημόνιο)
Ενώ χωρίς νερά από τον Αχελώο και άλλα μεσαία φράγματα όπως στο Μουζάκι στην Πύλη (που είναι και συνοδά έργα του Αχελώου) αλλά και στη Σκοπιά Φαρσάλων που ακόμη δεν έχει δρομολογήσει η κυβέρνηση , παρότι έχει το χρηματοδοτικό εργαλείο του Ταμείου Ανάκαμψης, οι νέοι θα φεύγουν από μία Θεσσαλία που χρόνο με το χρόνο ερημοποιείται και χάνει το μεγαλύτερο κεφάλαιό της που είναι η αγροτική γη.
Ειδικότερα για τον Αχελώο ο πρωθυπουργός σε σχετική ερώτηση που του έγινε ανέφερε τα εξής :

«Είναι μια πονεμένη ιστορία η διαχείριση των νερών στη Θεσσαλία. Τεχνικά και συνταγματικά είναι πολύ δύσκολο έργο η μεταφορά νερού από τον Αχελώο στο Θεσσαλικό κάμπο (Σ.Σ. φράγμα Συκιάς) και θα έπρεπε όλα αυτά τα χρόνια να έχουμε προτάξει και άλλα έργα μικρότερης εμβέλειας που να καλύπτουν το υδατικό έλλειμμα στο θεσσαλικό κάμπο. Το έργο της Μεσοχώρας από την άλλη που δε σχετίζεται με την εκτροπή του Αχελώου προς της Θεσσαλία, πρέπει να λειτουργήσει ως υδροηλεκτρικό, καθώς έχουμε δαπανήσει 500 εκατ. ευρώ. Αλλά πρέπει να υπάρξει ένα αναπτυξιακό και περιβαλλοντικό αποτύπωμα στην προσπάθεια που κάνουμε για την αναδιοργάνωση του αγροτικού τομέα, εναρμονισμένο με τις συνθήκες της νέας ΚΑΠ».

Είναι προφανές πως με τη δήλωσή του αυτή ο πρωθυπουργός δείχνει να αλλάζει πλεύση στο θέμα της μεταφοράς νερού από τον Αχελώο στη θεσσαλική πεδιάδα σε σχέση με όσα δήλωνε στο πρόσφατο παρελθόν (είναι δύσκολο έργο, αλλά πρέπει να το δούμε και με την περιβαλλοντική του χροιά γιατί ο θεσσαλικός κάμπος ερημοποιείται).
Αναφερόμενος στα έργα μικρότερης εμβέλειας , θα πρέπει να ιεραρχηθούν και να δρομολογηθούν εκείνα που είναι πέραν των άλλων και έργα για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης και έργα Πολιτικής Προστασίας όπως είναι ς η αντιπλημμυρική θωράκιση .

Και η θεομηνία «Ιανός» πριν από ένα ακριβώς χρόνο κατέδειξε την αναγκαιότητα των φραγμάτων Μουζακίου (τον Πάμισο) και Σκοπιάς Φαρσάλων (στον Ενιπέα). Όσο για το έργο της μεταφοράς νερού από τον Αχελώο, δηλαδή το φράγμα Συκιάς, γνωρίζει ο πρωθυπουργός ότι είναι εξίσου σημαντικό υδροηλεκτρικό έργο, με παρόμοια παραγωγική δυνατότητα ηλεκτρικής καθαρής «πράσινης» ενέργειας όπως και το φράγμα της Μεσοχώρας και κυρίως είναι το έργο εκείνο που δίνει προοπτική στον τόπο μας.

Τούτο σημαίνει ότι δεν θα υποστείλουμε τη σημαία της διεκδίκησής του, για τα παιδιά μας για τα οποία το καλύτερο μπόνους είναι να βρίσκουν δουλειά στον τόπο τους σε μία πεδιάδα παραγωγής πλούτου και όχι λήθης και εγκατάλειψης από το πολιτικό προσωπικό της χώρας.

Υ.Γ. Δείτε και την απάντηση που είχε δώσει για το θέμα του Αχελώου από το βήμα της ΔΕΘ πάλι ο Κυριάκος Μητσοτάκης:

"Το ζήτημα του Αχελώου είναι μια πονεμένη ιστορία που πηγαίνει σχεδόν 40 χρόνια πίσω. Άλλη εκτροπή του Αχελώου είχαν οραματιστεί αυτοί που την σχεδιάσαν πριν από 40 χρόνια, άλλη συζητάμε σήμερα.

Η άποψή μου είναι ξεκάθαρη: Δεν γίνεται να έχουν δαπανηθεί χρήματα του Έλληνα φορολογούμενου και να υπάρχουν μισοτελειωμένα έργα τα οποία να σαπίζουν ειδικά όταν κάποια από αυτά είναι σημαντικά υδροηλεκτρικά έργα, όπως η Μεσοχώρα ή ενδεχομένως και η Συκιά.

Πιστεύω ότι αυτή τη στιγμή θα μπορούσε να υπάρχει ένα ισχυρό περιβαλλοντικό επιχείρημα για μια, περιορισμένης έκτασης, μερική εκτροπή του Αχελώου, η οποία δεν θα επηρεάσει σε καμία περίπτωση το υδατικό δυναμικό της δυτικής Ελλάδος αλλά θα προσφέρει μια σημαντική ανακούφιση για τη Θεσσαλία και θα μας επιτρέψει να ξεφύγουμε από πρακτικές οι οποίες είναι εξαιρετικά επιβαρυντικές για το περιβάλλον.

Διότι δεν συζητάμε σήμερα πόσο επιβαρυντικό για το περιβάλλον είναι να τρυπάμε στα 500 ή στα 600 μέτρα να βγάζουμε υφάλμυρο νερό και να καταναλώνουμε πάρα πολύ ηλεκτρική ενέργεια.

Άρα, το ζήτημα αυτό θέλουμε να το ξαναδούμε ως Κυβέρνηση. Δεν κάνω εκπτώσεις ως προς την προστασία του περιβάλλοντος και δεν πρόκειται να κάνω εκπτώσεις βέβαια και στην ανάγκη η Θεσσαλία να περάσει από ένα μοντέλο αλόγιστης χρήσης του νερού σε ένα μοντέλο σωστής χρήσης του νερού.

Και αυτό υπάρχουν πολλοί τρόποι για να γίνει. Χάνεται πάρα πολύ νερό στη Θεσσαλία σήμερα -το γνωρίζετε πάρα πολύ καλά- από ξεπερασμένα ανοιχτά αρδευτικά δίκτυα, από ποτίσματα τα οποία γίνονται μέρα μεσημέρι, από έλλειψη σωστής μέτρησης από τους τοπικούς ΓΟΕΒ και ΤΟΕΒ αν και κάποιοι έχουν κάνει πρόοδο σε αυτή την κατεύθυνση ώστε να συνδεθεί πραγματικά η εξοικονόμηση νερού με ουσιαστικά οικονομικά οφέλη.

Άρα πρέπει να δούμε το ζήτημα συνολικά. Και δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να δεχθώ, εφόσον προχωρήσει το έργο αυτό, να αποτελεί άλλοθι για να συνεχίσουμε στη Θεσσαλία κακές πρακτικές κατασπατάλησης των υδάτινων πόρων.

Αυτό δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση όμως ότι ένα έργο το οποίο έχει στοιχίσει πολλά -μόνο η Μεσοχώρα νομίζω ότι έχει στοιχίσει 500 εκατομμύρια ευρώ, είναι ένα μεγάλο φράγμα- να κάθεται εκεί και να μην μπορεί να συνεισφέρει και στο υδροηλεκτρικό δυναμικό της χώρας. Αυτό δεν έχει καμιά λογική."