Λάκης Λαζόπουλος: Μετωπική σάτιρα – Το Τσαντίρι προς όλους, πάντα απέναντι, χωρίς φόβο, χωρίς πάθος

Ήταν 1991. Ο Λάκης Λαζόπουλος είχε εκδώσει ένα βιβλίο με τον τίτλο «αλφαβητάριο Λά λά, Λόλα (εκδ. Καστανιώτη) όπου μαζί με τον δημοσιογράφο και συγγραφέα Βασίλη Καββαθά συνομιλούσαν πάνω στα πάντα και αυτή η μαγεία της προφορικής σύμπραξης έγινε βιβλίο με τον προαναφερόμενο τίτλο. Εκεί υπάρχει η περίφημη φράση του Αλέξη Μινωτή για τον Λάκη, πως «εφηύρε τον εαυτό του».

Του την θυμίζω, 35 χρόνια μετά στην πανέμορφη Βιβλιοθήκη της ΕΣΗΕΑ και του Μορφωτικού της Ιδρύματος. Λίγο πριν, ο Λάκης έχει λίγο ξεναγηθεί στον χώρο και από την πρόεδρο της ΕΣΗΕΑ Μαρία Αντωνιάδου και έχει ευχάριστα εκπλαγεί από τον πλούτο των αρχειακών ευρημάτων, την οργάνωση του χώρου. Είχε άλλη άποψη για την ΕΣΗΕΑ, την φανταζόταν κάπως λίγο μεταπολιτευτικά με συνδικαλιστές να καβγαδίζουν (ΟΚ και αυτό γίνεται) και τώρα νιώθει κι ένα περίεργο τρακ λίγο πριν τον γράψουμε με το επιτελείο του in για την συνέντευξή μας.

Το ένιωθε πάντα; Ή κάθε φορά ήξερε να εφεύρει τον εαυτό του όπως έλεγε ο Μινωτής;

Η συνέντευξη ξεκινάει ανάποδα, απ’ την ΕΣΗΕΑ και παρότι έχουμε επικαιρικό λόγο να τον συναντάμε. Η μεγάλη του επιστροφή στην τηλεόραση, από το Mega, με το Αλ Τσαντίρι Νιουζ, με νέα σειρά και ειδικά στην σημερινή πολιτική συγκυρία θα «σήκωνε» συνέντευξη μόνον για αυτό. Όμως είναι ο Λάκης Λαζόπουλος, πάντα έχει ενδιαφέρον πώς τοποθετεί τον δικό του φακό στο σήμερα. Με την στόφα του παλιού της λαϊκής σάτιρας και κωμωδiας, με τα βέλη όσων τα προηγούμενα χρόνια τον κατηγορούσαν πως «έγερνε» υπέρ ενός αντιμνημονιακού λαϊκισμού, με τα πένθη του (την σύντροφο του Τασούλα που του λείπει πια και την περικλείει στο εξομολογητικό βιβλίο του «Αλλες γυναίκες φοράνε τα φουστάνια σου»), αλλά και με τις επανεκκινήσεις του.

Θα υπήρχε περίπτωση να μην τα κουβεντιάζαμε όλα αυτά, μαζί με μπόλικο ΣΥΡΙΖΑ, τον Κασσελάκη, την Αριστερά, την ακροδεξιά, το Πολιτικώς Ορθό, τα όρια της σάτιρας, τα ΜΜΕ, την τηλεόραση, το Θέατρο, τους μεγάλους κωμωδούς, αλλά και τις σπουδές του, την γλώσσα που χρησιμοποιεί και τις δικές του επιρροές μέσα σε τέσσ4 δεκαετίες έκθεσης, επιτυχίας, κριτικής, πολέμου κτλ.

Οι Έλληνες ψάχνουν να βρουν αρχηγό – οδηγό ενώ την ίδια ώρα δεν ξέρουν ποιοι είναι και πού θέλουν να πάνε

Ο κ. Λάκης Λαζόπουλος με τον δημοσιογράφο του in κ. Δημήτρη Μανιάτη

Για την βιβλιοθήκη της ΕΣΗΕΑ: Δεν το περίμενα και ξαφνιάστηκα

Απρόβλεπτος αναφωνεί ο Λάκης Λαζόπουλος καθώς διασχίζουμε το χώρο στην ΕΣΗΕΑ και μπαίνουμε στη βιβλιοθήκη.

«Καθώς πέρναγα πάντα από την Ακαδημίας έβλεπα κόσμο απ’ έξω και το έχω συνδυάσει με συνδικαλιστές και πώς πάντα κάτι γίνεται, πχ. φασαρίες. Δεν πίστευα πως θα βρω αυτή την τάξη, αυτή την ομορφιά. Είναι απίστευτο. Είναι μια τρομερή βιβλιοθήκη. Είναι απίστευτη. Δεν το περίμενα και ξαφνιάστηκα με αυτό που είδα. Τις σπάνιες εκδόσεις αυτές που μου δείξατε με την Πρόεδρο σας, ας πούμε».

Για τη γενιά του: Θέλαμε να διατηρήσουμε τον θόρυβο και την ουσία του Πολυτεχνείου

Την ταύτιση με τα συνδικαλιστικά κάνει μάλλον αυτόματα ο Λάκης Λαζόπουλος που ανήκει σε μια μεταπολιτευτική γενιά… ολίγον τι θορυβώδη.

«Είμαστε η μετά το Πολυτεχνείο γενιά (σ.σ. ο Λαζόπουλος ήταν φοιτητής Νομικής Θράκης) που θέλαμε να διατηρήσουμε το θόρυβο και την ουσία του Πολυτεχνείου, των Αρχών. Με διαμορφώνει εκείνη η εποχή γιατί παράλληλα είναι και η ώρα που αρχίζω να καταλαβαίνω λίγο και τι γίνεται. Γιατί προέρχομαι από ένα σπίτι κεντρώο και φοβισμένο, γιατί έχουν περάσει δικτατορία. Δεν λένε μην κάνεις αυτό αλλά υπάρχει πάντα αυτό το… πρόσεχε»

«Αυτό οφείλεται κυρίως σε κάποιον καθηγητή μου στο σχολείο που μου έκανε μαθήματα, αρχαία ελληνικά. Πήγαινα πρακτικό σχολείο. Όμως η επιθυμία μου να ασχοληθώ με τα ελληνικά ήταν μεγαλύτερη από την επιθυμία του πατέρα μου να γίνω και γιατρός ή κάτι τέτοιο. Αυτός ο δάσκαλος άρχισε να μου βάζει κάποιες σκέψεις στο μυαλό που δεν υπήρχαν τότε. Βέβαια ήταν οργανωμένος στην Αριστερά, το κατάλαβα πολύ αργότερα, αλλά αυτές οι ιδέες ήταν αρκετές. Βέβαια και τότε η Νέα Δημοκρατία – η Δεξιά- ήταν συγκεκριμένα τέσσερις φοιτητές, τέσσερις Κύπριοι που τους θυμόμαστε όλοι. Ένα τραπέζι δηλαδή στο σύνολο του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης. Ήταν όλος ο κόσμος προοδευτικός, να το πούμε έτσι.».

Για τη συμβολή της νομικής: Τρομερή επιστήμη, μαθαίνεις τους νόμους, στην πρακτική τα παραθυράκια

Πέρα από το κλίμα που επικρατούσε σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο την εποχή που ήταν φοιτητής, σημαντικό ρόλο στη συγκρότησή του και κατ’ επέκταση στη μετέπειτα πορεία του έπαιξαν και οι σπουδές του στη νομική.

«Σκεφτόμουν νομικά με την έννοια της συγκρότησης των πάντων σε ένα νόμο. Δηλαδή όλες τις υποθέσεις πρέπει να μπορείς να τις πεις με δύο λέξεις. Έμαθα δηλαδή να απλοποιώ. Ήθελα να με καταλαβαίνει ο καθένας και η Νομική με βοήθησε πάρα πολύ.»

» Τελικά η νομική επιστήμη είναι μια τρομερή επιστήμη. Γιατί; Εκτός του ότι μαθαίνεις τους νόμους, στην πρακτική μαθαίνεις τα παραθυράκια. Τα πρώτα χρόνια χαίρεσαι γιατί μαθαίνεις ότι υπάρχει Δίκαιο και αμέσως μετά μαθαίνεις πως υπάρχει το άδικο. Αυτός που έχει σπουδάσει νομική αλλά ασχολείται με τη σάτιρα, πρέπει να μπορεί να το διατυπώσει έτσι που να τον  καταλαβαίνουν και αυτοί που έχουν σπουδάσει και μορφωθεί, αλλά και αυτοί που δεν έχουν σπουδάσει και που δικαιούνται. Όλοι οι άνθρωποι δικαιούνται της αλήθειας».

Για το πόσο η σάτιρα πρέπει να παίρνει θέση: Δεν μπορεί ο δημιουργός να κάνει ότι δεν είδε

Λάκη, η κωμωδία, η επιθεώρηση, η σάτιρα πρέπει να είναι πάνω από το δίκαιο και το άδικο ή να παίρνει θέση υπέρ του δικαίου; είναι η ερώτηση.

«Η σάτιρα πρέπει να παίρνει θέση όταν οι εποχές είναι τέτοιες που απαιτούν τη θέση του δημιουργού. Δηλαδή δεν μπορεί ο δημιουργός να κάνει σαχλαμάρες όταν τα πράγματα έχουν σοβαρέψει. Δεν μπορεί να κάνει ότι δεν είδε. Πρέπει να πάρει θέση, πρέπει να συγκρουστεί, πρέπει να πληρώσει το τίμημα, γιατί αλλιώς δεν είναι αληθινός δημιουργός. Ο αληθινός δημιουργός συγκρούεται. Δεν κάθεται ήσυχα για να διατηρήσει τη θέση του.»

«Η κομματική στάση από την άλλη σημαίνει ότι ένας άνθρωπος είναι μέσα στο κόμμα κι εγώ δεν έχω καμία σχέση με κανένα κόμμα, δεν μπήκα ποτέ σε κανένα κομματικό μηχανισμό πέρα από τα φοιτητικά μου χρόνια που ήμουνα στην ΚΝΕ, όχι στο Κόμμα. Οπότε από την ώρα που κατάλαβα ποια είναι η δουλειά που θέλω να κάνω, καταλάβαινα ότι μπορώ να έχω προοδευτικές αντιλήψεις. δεν θα τις αποκρύψω. Προοδευτική αντίληψη σημαίνει να βλέπεις και τα χάλια τα δικά σου, αλλά παράλληλα όταν μιλήσεις στον κόσμο να τον μάθεις ένα τρόπο να γίνει καλύτερος. Προοδευτικό σημαίνει πως πιστεύεις ότι αξίζει να ασχοληθείς, να φροντίσεις να ζήσει και ο άλλος στο άλλο δωμάτιο. Να μην ασχολείσαι μόνο στο πώς θα ζήσεις εσύ στο δικό σου δωμάτιο. Τόσο απλά.»

Τι σημαίνει σήμερα προοδευτικός; Είμαστε σε μια φάση ανασύνθεσης του προοδευτικού και του συντηρητικού;

«Σήμερα είμαστε σε μια φάση όπου οι Έλληνες ψάχνουν να βρουν αρχηγό ενώ την ίδια ώρα δεν ξέρουν ποιοι είναι. Τι ψάχνουν; Δεν ξέρουν ποια διαδρομή θα πάρει, είναι σαν να θέλει οδηγό, να θέλει αυτοκίνητο αλλά δεν ξέρει πού θα πάει. Οπότε οποιοσδήποτε μπορεί να εμφανιστεί ως αρχηγός.»

Ο αληθινός δημιουργός συγκρούεται, παίρνει θέση και αναλαμβάνει το τίμημα, δεν μπορεί να κάνει ότι δεν βλέπει όταν τα πράγματα σοβαρεύουν

Ο Λάκης Λαζόπουλος με τον δημοσιογράφο του in Δημήτρη Μανιάτη

Για τα ΜΜΕ σήμερα: Το κανονικό είναι να γνωρίζουν οι άνθρωποι τι έχει γίνει

Ποιο θα ήταν το κανονικό; «Καταρχάς να γνωρίζουν οι άνθρωποι τι έχει συμβεί όλα αυτά τα χρόνια», θα πει ο Λάκης Λαζόπουλος ασκώντας κριτική και σε μερίδα δημοσιογράφων.

«Δεν υπάρχει καμία ενημέρωση από τους δημοσιογράφους» θα πει και αμέσως θα εξηγήσει. «Οι δημοσιογράφοι που γράφουν, σκέφτονται και ομιλούν και είναι ΟΚ είναι εντελώς άλλο πράγμα από τους δημοσιογράφους που μεταφέρουν την προσωπική άποψή τους στον κόσμο, και γίνονται η ‘ φωνή του κόσμου’. Αυτή η ‘φωνή του κόσμου’ σήμερα είναι μία: Δεξιά, ακροδεξιά. Δεν είναι ο κόσμος εκεί αλλά οι συγκεκριμένοι δημοσιογράφοι – ‘φωνή του κόσμου’ είναι εκεί. Όχι γενικά η Δημοσιογραφία. Όχι γενικά οι δημοσιογράφοι, όχι οι δημοσιογράφοι των εντύπων ή κάποιων εντύπων. Και μέσα σε συντηρητικές εφημερίδες γράφονται προοδευτικά πράγματα.»

Ωστόσο, είναι γεγονός ότι δεν βγάζουν οι δημοσιογράφοι τις δημοσκοπήσεις που σταθερά καταγράφεται ένα 16 με 20% δεξιά της ΝΔ πλέον… είναι η παρατήρηση που ο Λάκης Λαζόπουλος ακούει και αντικρούει.

«Αυτοί οι πολίτες που απαντούν τι πνευματική τροφή παίρνουν; Δηλαδή ποια είναι η ενημέρωσή τους; Τι ενημέρωση έχουν όλα αυτά τα χρόνια; Ότι μπορείς να είσαι στην ακροδεξιά και μία μέρα να γίνεσαι Νέα Δημοκρατία; Μπορεί τη μια μέρα να βρίζεις τον έναν και την άλλη μέρα να μην τον βρίζεις και αυτό είναι άξιο για να τον επαινείς και να τον χειροκροτείς και να τον καλείς και πρώτη θέση; Αυτά μαθαίνουν. Αυτό είναι το σωστό; Σου λέει λοιπόν και ο πολίτης έτσι είσαι; Θα πάω δεξιότερα, γιατί από Αριστερά δεν μπορούν να χτυπήσουν…»

Για τα μνημόνια και την πρώτη φορά Αριστερά: Ακόμα δεν έχουμε ερμηνεύσει τι πραγματικά έχει γίνει

Όταν όμως και η Αριστερά έχει εφαρμόσει δεξιά πολιτική;

«Εφάρμοσε ευρωπαϊκή πολιτική. Ακόμα δεν έχουμε ερμηνεύσει πραγματικά τι έχει γίνει, ποιος δάνεισε τη χώρα, ποιος την έκανε να πτωχεύσει; Ακόμα δεν έχει τίποτα από αυτά λεχθεί. Δεν έχουμε συζητήσει ποτέ τίποτα. Πτωχεύει επί ΝΔ και ΠΑΣΟΚ η χώρα, αποφασίζει η Γερμανία να πάμε σε δραχμή, θεωρεί πως η Αριστερά είναι η κατάλληλη, για να το κάνει αυτό, γιατί αν σε πάει η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ μετά ποιος θα σε σώσει; Η Αριστερά δεν σε πάει σε δραχμή, και ακριβώς για αυτό έρχεται μετά μια καρπαζιά κατακέφαλα, την τελειώνει και ξανάρχεται η δεξιά και μετά το ΠΑΣΟΚ και ούτω καθεξής. Φαντάζομαι το επόμενο σενάριο θα είναι ΝΔ- ΠΑΣΟΚ.»

Για την αντιπολίτευση: Δεν υπάρχει πολιτεύεσθαι

Πέρα την εκτίμησης αυτής ενδιαφέρον έχει και η απάντησή του στο «κλισέ» της εποχής «δεν υπάρχει αντιπολίτευση».

«Δεν υπάρχει πολιτεύεσθαι. Δηλαδή τι πολιτική παράγεται για να υπάρχει αντιπολίτευση; Η τηλεόραση παίζει το ρόλο του πρωταγωνιστή στη Βουλή. Και μήπως ξέρει κανείς τι γίνεται; Μπορεί να καταλάβει τι γίνεται; Πότε περνά το νομοσχέδιο; Τίποτα. Έχει υποβαθμιστεί ο ρόλος της Βουλής. Βουλή υπάρχει μόνο για δύο φωτογραφίες απ’ έξω από το κτίριο και τα περιστέρια. Άρα αυτό που θα πει ο υπουργός πρωί, μεσημέρι, βράδυ, αυτό είναι η πολιτική. Αυτή η πολιτική παράγεται.»

«Στα κοινωνικά δίκτυα παράγεται εν μέρει αλήθεια, και τη βάζω επίτηδες πρώτη γιατί καταλαβαίνω ότι τους ζορίζει αυτό, εξού και θέλουν να τα εξοντώσουν, αλλά βεβαίως παράγεται και βλακεία και ψέμα…»

Το Τσαντίρι θα είναι, όπως ήταν πάντα, προς όλους. Πάντα απέναντι, χωρίς φόβο, χωρίς πάθος απέναντι στον οποιονδήποτε

Ο Λάκης Λαζόπουλος

Για το Αλ Τσαντίρι Νιους στο Mega: Πάντα απέναντι, χωρίς φόβο, χωρίς πάθος

Ο Λάκης Λαζόπουλος κατά τη διάρκεια της συζήτησης ασκεί έντονη κριτική στην τηλεόραση και τις επιρρίπτεις ευθύνες για όσα ζούμε, και αυτό δεν πιστεύει καθόλου ότι έρχεται σε αντίθεση με την απόφασή του να επιστρέψει σε αυτήν με το Αλ Τσαντίρι Νιους στο Mega.

Όπως χαρακτηριστικά λέει, «η τηλεόραση είναι μια πολυκατοικία. Δεν ξέρεις καν ποιος μένει στον πρώτο όροφο, ποιος στον δεύτερο, μπορεί να ξέρεις στον τρίτο αυτόν πού βγαίνει από το ασανσέρ. Δηλαδή τα έχει όλα. Η τηλεόραση μπορεί να έχει κι εμένα, μπορεί και να μην με έχει…»

To γεγονός δε ότι το Τσαντίρι επιστρέφει στο MEGA είναι κάτι που «το ήθελα. Μέσα μου έλεγα ότι αν θα ξαναβγω στην τηλεόραση θα ήθελα να είναι το MEGA» ως επιθυμία το εξέφραζα μέσα μου γιατί «δεν μπορώ να αποφασίσω εγώ για αυτό. Πάντα τη δύναμη την έχει αυτός που έχει το κανάλι. Αυτός αποφασίζει. Εγώ ήθελα απλώς να μου δοθεί η δυνατότητα να μπορέσω να μιλήσω. Και νομίζω πρέπει να περάσει πάντα ένας καιρός, να ωριμάσω κι εγώ και να καταλάβουν πιθανώς και κάποιοι άνθρωποι τι έγινε. Νομίζω ότι είμαστε σε μια εποχή που θέλουμε να ακούσουμε και τι λέει αυτός ο διπλανός…»

Ακούμε, όμως ή απλώς περιμένουμε να τελειώσει τη φράση ο συνομιλητής για να πούμε τα δικά μας; «Ο Έλληνας και όταν μιλάει ακούει. Όταν δεν μιλάει, πιο πολύ του αρέσει αυτό που ακούει, αλλά δεν θέλει να το ομολογήσει».

Κάνοντας μια μικρή αναδρομή, το Τσαντίρι είναι σαν να έχει περάσει διάφορες φάσεις, τεχνικά και μεθοδολογικά. Αρχικά ο πρωταγωνιστής Λάκης Λαζόπουλος ήταν καθιστός. Έκανε μια πολύ γρήγορη εκφώνηση των πραγμάτων και μετά τον μάθαμε όρθιο, με πολύ σημαντικούς καλεσμένους, όπως τον αείμνηστο Μητροπάνο, εκπομπές που έγραψαν ιστορία. Και πέρασε και δύο φάσεις πολύ επιτυχημένες από άποψη ακροαματικότητας, αλλά δεχόταν πολύ σκληρή κριτική. Πώς θα είναι τώρα το Τσαντίρι;

«Το φαντάζομαι ότι θα είναι όπως ήταν το Τσαντίρι προς όλους. Πάντα απέναντι, χωρίς φόβο, χωρίς πάθος απέναντι στον οποιονδήποτε. Ιδιαίτερα τώρα που δεν υπάρχει πια ούτε ΣΥΡΙΖΑ, ούτε Αριστερά, ούτε τίποτα…»

Για τον ΣΥΡΙΖΑ: Απορώ τι μυαλά κουβαλάνε αλήθεια

Σχολιάζοντας τις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ με το γνωστό καυστικό χιούμορ του θα πει «Αυτά είναι αντικείμενο κωμωδίας, όχι πολιτικής. Δεν μπορεί κανένας σοβαρά να ασχοληθεί με ανθρώπους οι οποίοι έχουν πάρει τον κασμά και γκρεμίζουν το κόμμα τους. Να τους πάρω σοβαρά; Απορώ τι μυαλά κουβαλάνε αλήθεια. Κάθε μέρα βγαίνει ο ένας να κάνει τον πιο έξυπνο από τον άλλον, τον πιο αριστερό από τον άλλον.»

«Έχουν ένα φεστιβάλ ερήμην της πραγματικότητας. Αυτοί θέλουν να διακριθούν κάπου, σε ένα άθλημα που έχει καταργηθεί. Νομίζαμε το δυσκολότερο έργο ήταν να φτάσει ο ΣΥΡΙΖΑ από το 3% στο 33%. Τελικά αποδεικνύεται και δύσκολο έργο να φτάσει και από το 33% στο 3%, γιατί αυτό θέλουν. Όταν είναι ‘μικρός’ ο άνθρωπος θέλει να είναι σε ένα μικρό κόμμα και σε μια γωνίτσα. Δεν θέλει εξουσίες. Να ‘χουμε αυτό να συναλλασσόμαστε, να κάνουμε κάποια πραγματάκια και μέχρι εκεί».

Ο Λάκης Λαζόπουλος δεν έχει αποφασίσει ακόμη πώς ακριβώς θα σχολιάσει, καυτηριάσει τις εξελίξεις αυτές. Ίσως χρησιμοποιήσει την τεχνητή νοημοσύνη, που ενέταξε στην εκπομπή και τρόμαξε…

«Τεχνητή νοημοσύνη έβαλα τώρα και γύρισα. Έκανα χθες τους πολιτικούς αρχηγούς και πρώτη φορά έκανα την Ζωή Κωνσταντοπούλου. Πραγματικά τρόμαξα που με είδα. Δεν μπορείς να καταλάβεις πώς μεταμορφώνει, πως ήμουνα πριν δηλαδή και πώς έγινα. Εγώ μιλάω κανονικά με τη φωνή μου και μετά αλλάζει η φωνή μου.»

Για τους 10 Μικρούς Μήτσους: Θα είναι συνεργάτες μου, αν προστεθεί κάποιος…

«Θα δοκιμαστούν και οι δέκα μικροί Μήτσοι. Αν προστεθεί ο καινούργιος Μήτσος, θα έχει τη δικιά μου ηλικία. Αυτοί είχαν μια ηλικία την οποία την ξέρουμε. Είναι αυτό που λέμε πέθανε νέος. Αυτή είναι η ηλικία του. Εγώ αυτό που θέλω να κάνω είναι η μετωπική σάτιρα. Όταν είσαι απέναντι και μιλάς και έχεις κοινό, αναλαμβάνεις την ευθύνη.»

«Πάντα όταν ξεκινάω κάτι, ξέρω μόνο την αρχή, δεν ξέρω κάτι άλλο».

Για τον λαϊκισμό στη σάτιρα: Λαϊκισμός είναι όταν δεν σέβεσαι τον άνθρωπο

Απαντώντας σχετικά με την κριτική που έχει δεχθεί περί λαϊκισμού σε κάποιες περιπτώσεις, είναι ευθύς «Χθες άκουγα, έβλεπα στο τικ τοκ ένα αφιέρωμα- βίντεο για τον Μάνο Χατζιδάκι και έλεγε τη διαφορά του λαϊκού από τον λαϊκισμό. Λαϊκισμός, λέει, είναι όταν δεν σέβεσαι τον άνθρωπο. Εγώ νομίζω πως πάντα σεβάστηκα τον άνθρωπο, σεβάστηκα την καταγωγή μου πάντα και νομίζω ότι ανήκω στους λαϊκούς δημιουργούς.»

Λαϊκός δημιουργός σημαίνει «ότι γεννήθηκα σε ένα σπίτι που ήταν κεντρώο, δούλευε μόνο ο μπαμπάς, σπούδασα με στερήσεις και δούλεψα για να ολοκληρώσω τις σπουδές. Δεν μου δόθηκαν τα πάντα. Ό, τι έχει γίνει, έγινε μέσα από μια δική μου προσπάθεια και κατανόηση των πραγμάτων και όλες μου οι θείες, θείοι ήταν φτωχοί άνθρωποι. Αν ένα δέντρο ξεχάσει τη ρίζα του, είναι κούτσουρο για τζάκι. Αν έχεις σύνδεση με τις ρίζες σου μπορείς να ανθίσεις».