Η χειρότερη χρονιά για τις σοδειές στον κάμπο λόγω κλιματικής κατάρρευσης

Με την τιμή του βαμβακιού να κατρακυλά κάτω από τα 50 λεπτά το κιλό (ακόμη και στα 46 με 47 λεπτά γίνονται οι παραδόσεις τα τελευταία 24ωρα στα εκκοκκιστήρια) και τις στρεμματικές αποδόσεις να είναι οι χειρότερες των τελευταίων πολλών ετών, με τους κτηνοτρόφους σε απόγνωση λόγω των ζωονόσων και την λάσπη να μην έχει ξεκολλήσει ακόμη από τα νοικοκυριά από τις περσινές πλημμύρες στον κάμπο, η τοπική οικονομία εισέρχεται σε ένα κανάλι βαθειάς ύφεσης από το οποίο δύσκολα θα συνέλθει.

 Σε πολλά βαμβακοχώραφα στα  Φάρσαλα οι αγρότες προχώρησαν σε στελεχοκοπή και αν το βαμβάκι και η φέτα έχουν χρώμα λευκό και αποτελούν τον κινητήριο μοχλό για την οικονομία της Θεσσαλίας το χρώμα στα αγροτικά νοικοκυριά και την τοπική αγορά παραμένει γκρίζο.

 Προς το παρόν οι κάτοικοι της Θεσσαλίας έχουν «χορτάσει» από επικοινωνία και από εκατομμύρια που πέφτουν σαν βροχή στον κάμπο, αλλά την πραγματικότητα δεν μπορεί να την κρύψει καμιά επικοινωνία. Για τα μεγάλα αντιπλημμυρικά έργα που έπρεπε να έχουν ξεκινήσει από τον Ιανό στα Φάρσαλα και στον κάμπο του Παλαμά δεν έχει ακόμη εγκατασταθεί ο εργολάβος, οι μελέτες για τα μεσαία φράγματα, εξαγγέλθηκαν αρχές Σεπτέμβρη, αλλά ακόμη δεν έχει υπογραφεί η σύμβαση ανάθεσής τους, ενώ για τα έργα αποκατάστασης των υποδομών πληροφορούμαστε ότι τώρα «ξεμπλοκάρισαν» άρα αναμένεται εγκατάσταση εργολάβων μετά την άνοιξη του 2025..

Όσο για τον Αχελώο και το φράγμα στη Συκιά, «σιγή ασυρμάτου»  από τις πολιτικές ελίτ και ας μπαίνουμε σε έναν επικίνδυνο κύκλο λειψυδρίας και ερημοποίησης του θεσσαλικού κάμπου.
 Ο συνδυασμός κυβερνητικής απραξίας, κλιματικής αλλαγής που οδηγεί σε καταστροφή σοδειών, παγκόσμιας αναταραχής με τις τιμές των αγροτικών προϊόντων και ενεργειακής ακρίβειας σπρώχνει αγρότες και επιχειρήσεις στην περιοχή μας στο περιθώριο και προοιωνίζεται ένα αβέβαιο μέλλον.
 Ήδη έχουν αρχίσει να αποχωρούν αγρότες και κτηνοτρόφοι από τον πρωτογενή τομέα σε χωριά και στον κάμπο της Θεσσαλίας και μεταναστεύουν είτε στο εξωτερικό, είτε σε μεγάλα αστικά κέντρα σε αναζήτηση καλύτερης τύχης.

Αυτή η χρονιά για την αγροτική παραγωγή είναι η χειρότερη των πολλών τελευταίων ετών. Στα καστανοπερίβολα του Πηλίου και του Κισσάβου η μείωση παραγωγής λόγω της ανομβρίας των προηγούμενων μηνών και της φαιάς σήψης έφτασε μέχρι και το 90%, το ίδιο συμβαίνει και με τις ελιές που στεγνώσαν και έπεσαν στο χώμα, μαυρίζοντας το χώμα και την ψυχή των καλλιεργητών...

Στις ετήσιες εαρινές καλλιέργειες ο καύσωνας οδήγησε σε δραματική μείωση της παραγωγής σε καλαμπόκια, μηδική και βαμβάκια, στα αμπέλια μετά τον περονόσπορο ήρθε το τελειωτικό χτύπημα στη σοδειά από το ασυνήθιστα ζεστό καλοκαίρι, ενώ και στα δέντρα οι συνεχόμενοι ήπιοι χειμώνες οδήγησαν σε νέες ακαρπίες και μικροκαρπίες στα φρούτα.

Αυτή η χρονιά να φύγει και να μην ξανάρθει για τη γεωργία, αλλά όσο η κλιματική αλλαγή επιμένει κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι μπαίνουμε σε έναν κύκλο με τους γεωργούς εκτεθειμένους σε ακραία φαινόμενα..

 Πλέον δεν μιλάμε για κλιματική αλλαγή, αλλά κλιματική κατάρρευση...