Αρκετές καταγγελίες και φέτος στο Εργατικό Κέντρο Λάρισας για μη καταβολή Δώρου Χριστουγέννων σε εργαζόμενους

Αρκετές ήταν και φέτος οι καταγγελίες που δέχθηκαν τις προηγούμενες ημέρες, τα σωματεία και η διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Λάρισας, για άρνηση, στην ουσία, εργοδοτών να καταβάλλουν το Δώρο Χριστουγέννων σε εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα.

Μιλώντας στην ραδιοφωνική εκπομπή της ΕΡΤ Λάρισας «Θεσσαλικό Περισκόπιο», ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λάρισας κ. Γιάννης Σκόκας, επισήμανε ότι οι καταγγελίες αντιμετωπίστηκαν τόσο με παρεμβάσεις των στελεχών του Εργατικού Κέντρου και των αρμόδιων ελεγκτικών μηχανισμών και ειδικότερα της Επιθεώρησης Εργασίας.

Όπως εξήγησε ο κ. Σκόκας, ο πιο συνηθισμένος τρόπος, μη καταβολής του Δώρου Χριστουγέννων αφορά στην στιγμιαία καταβολή του στους λογαριασμούς μισθοδοσίας των εργαζομένων και την επιστροφή τους στο εργοδότες.

«Ξέρουμε ότι ο αριθμός των καταγγελιών είναι πολύ μικρότερος, σε σχέση με την πραγματική κατάσταση που επικρατεί. Γι αυτό καλούμε και τώρα, έστω και την τελευταία στιγμή τους εργαζόμενους που αντιμετωπίζουν προβλήματα, να έρθουν σε επαφή με τα σωματεία και το Εργατικό Κέντρο για να βρεθεί λύση και να διεκδικήσουν το απολύτως νόμιμο δικαίωμά τους», τόνισε ο πρόεδρος του ΕΚΛ, υπενθυμίζοντας ότι  η μη καταβολή του δώρου συνιστά ποινικό αδίκημα.

Καταγγελία για ολοκλήρωση συμβάσεων εργαζομένων στο Α’ Αρχαίο Θέατρο Λάρισας

Επίσης, σε ανακοίνωσή του το Εργατικό Κέντρο Λάρισας, «καταγγέλλει τις νέες απολύσεις συμβασιούχων εργαζομένων στο Ά αρχαίο θέατρο Λάρισας. Ποιο συγκεκριμένα 8 εργαζόμενοι που έχουν  προσληφθεί με ΣΟΧ το 2019 και το 2021 με την λήξη του έτους χάνουν την δουλειά τους γιατί αυτή την στιγμή δεν υπάρχει χρηματοδότηση, όπως απαντήθηκε από την αρμόδια υπηρεσία (Εφορεία Αρχαιοτήτων  Λάρισας) καθώς οι παραπάνω συμβάσεις ήταν μέσω ΕΣΠΑ.

Η απαράδεκτη αυτή κατάσταση ,  με την εργασιακή ομηρία εκατοντάδων εργαζομένων όπου για χρόνια εργάζονται μέσα στην ανασφάλεια από έργο σε έργο κι από σύμβαση σε σύμβαση, είναι απόρροια της πολιτικής που θεωρεί τα εργασιακά δικαιώματα κόστος σε σχέση με την εξυπηρέτηση των επιχειρηματικών συμφερόντων. Γιατί την ίδια στιγμή που οι μισθοί των εργαζομένων θεωρούνται «καταστροφή για το δημόσιο» ενισχύονται και εξασφαλίζονται τα επιχειρηματικά κέρδη μέσα από τις εργολαβίες, τις αναθέσεις έργων κ.α.

Η  επιλογή αυτή(της απόλυσης) ούτε «αναγκαστική» είναι ,ούτε δικαιολογείται λέγοντας πως το «φυσικό αντικείμενο», όπως το ορίζουν οι ίδιοι, «ολοκληρώνεται» …την ίδια ώρα που ολόκληροι αρχαιολογικοί χώροι, μουσεία, γενικότερα χώροι και αντικείμενα πολιτισμού, είναι παρατημένα και ξεχασμένα στη μοίρα τους. Αυτή είναι η πολιτική του ΥΠΠΟ, αυτό είναι το υποκριτικό ενδιαφέρον για τον Πολιτισμό της πολιτείας μας».