Φαβορί για την Προεδρική κούρσα -με τα μέχρι στιγμής δεδομένα- είναι ο Πρόεδρος της βουλής Κώστας Τασούλας. Όλα τα ονόματα -κεντροαριστερά και κεντροδεξιά- εξακολουθούν να βρίσκονται στο τραπέζι όχι όμως με την ίδια ένταση…
Ενότητα ή συναίνεση
Δύο 24ωρα πριν από την επίσημη ανακοίνωση του πρωθυπουργού η αίσθηση που επικρατεί στους κυβερνητικούς κύκλους είναι ότι η «ζυγαριά» κλείνει ..επί δεξιά.
Στο δίλημμα ευρύτερες συναινέσεις ή ενότητα μοιάζει να βαραίνει η ενότητα.
..Πρωτίστως της κεντροδεξιάς παράταξης και ως συνεπακόλουθο της ηρεμίας του πολιτικού συστήματος, ενάμιση με δύο χρόνια πριν από τις εκλογές.
Ακόμη κι αν οι εκλογές γίνουν το 2027 (παρότι σε μία δεύτερη κυβερνητική θητεία η τριετία έχει βαρύτητα τετραετίας), το 2026 είναι εν δυνάμει προεκλογική χρονιά.
Ιδιαίτερα σε μία χώρα που χάρην «εθιμικού» δικαίου – πλην φωτεινών εξαιρέσεων- η προεκλογική περίοδος αρχίζει την επομένη των εκλογών..
Το δίλημμα
Προφανώς ο πρωθυπουργός τα θέλει όλα…
Έναν υποψήφιο με ισχυρό «στίγμα» με τον οποίο ,όμως ,να μπορεί να συνεργάζεται αρμονικά ώστε να μην υπάρχει δυσαρμονία ή παραφωνία ανάμεσα σε κυβέρνηση και Προεδρία.
Έναν υποψήφιο που θα τηρεί την παράδοση (άλλο κόμμα στην έξουσία από άλλο κόμμα ο ΠτΔ) και ακόμη καλύτερα θα συγκεντρώνει πάνω από 200 ψήφους, ως ένδειξη ευρείας αποδοχής στο πρόσωπο του.
Ταυτόχρονα , όμως, στη δεδομένη συγκυρία πρέπει να πληρεί και ένα ακόμη κριτήριο που κατ όπως φαίνεται κρίνεται καθοριστικό.
Να εγγυάται την συνοχή της Κ.Ο της Ν.Δ που θα κληθεί να δώσει αργά ή γρήγορα την μάχη της κάλπης.
Προβληματίζουν οι διαρροές
Τα εσωκομματικά ραγίσματα στη Ν.Δ. είναι ορατά και δια γυμνού οφθαλμού ανεξάρτητα από το ότι η συγκολλητική ουσία της εξουσίας και οι διαδοχικές εκλογικές νίκες έχουν αποτρέψει μέχρι στιγμής το συντριπτικό κάταγμα..
Το διαζύγιο με τον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά είναι πλέον γεγονός ενώ το «διαζύγιο» με τον έτερο πρώην πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή απλώς είναι ..βελούδινο.
Επειδή κάθε σοβαρή απόφαση δεν λαμβάνεται σε «κενό» χοροχρόνο αλλά σε δεδομένη χρονική συγκυρία πολλοί στην κυβέρνηση πιστεύουν ότι η αποφυγή ενός συντριπτικού κατάγματος είναι περισσότερο αναγκαία από μία επίδειξη ευρύτερης κομματικής συναίνεσης στο πρόσωπο του Προέδρου Δημοκρατίας.
Με απλά λόγια υπάρχει η εκτίμηση σε κυβερνητικούς κύκλους ότι πρώτα σώζεις το σπίτι σου και μετά επιδιώκεις καλές κοινωνικές σχέσεις με τους γείτονες..
Τα συν και τα πλην της υποψηφιότητας Βενιζέλου
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος που αποτελεί κατά κοινή ομολογία μία άρτια υποψηφιότητα από τον χώρο της κεντροαριστεράς είναι ένα πρόσωπο που πολυσυζητείται και εντός της κυβέρνησης τις τελευταίες ημέρες.
Πολλοί υπουργοί έχουν ήδη συνεργαστεί μαζί του και η αλήθεια είναι ότι το σύνολο της Ν.Δ. τον έχει εγκρίνει ως αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Σαμαρά στο παρελθόν. Τότε όμως ήταν άλλες οι συνθήκες. Το ..γινάτι μεγάλου μέρους των ψηφοφόρων της Ν.Δ. – κυρίως των Καραμανλικών- με το εκσυγχρονιστικό μπλοκ φαίνεται ότι καλά κρατεί οπως φάνηκε πρόσφατα με αφορμή τον θάνατο του Κ. Σημίτη και την ηχηρή απουσία κυρίως του Κ. Καραμανλή από την κηδεία του.
Ελάχιστοι φυσικά πιστεύουν ότι το εσωκομματικό ρήγμα θα κλείσει ακόμη κι αν ο επόμενος Πρόεδρος Δημοκρατίας θα προέρχεται από την κεντροδεξιά. Οι περισσότεροι, ωστόσο, προσδοκούν να μην ξηλωθεί περαιέρω το πουλόβερ.
Τα κόμματα πρωτίστως του Κ. Βελόπουλου και της Αφροδίτης Λατινοπούλου και δευτερευόντως του Δ. Νατσιού (μετά και τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών)είναι σε ανοδική πορεία και τίποτε δεν προμηνύει ότι οι διαρροές δεξιών ψηφοφόρων από τη Ν.Δ θα σταματήσει..
Όσοι υιοθετούν το συγκεκριμένο σκεπτικό θεωρούν ότι ο Κ. Μητσοτάκης έχει ούτως ή άλλως ισχυρό αποτύπωμα στην κεντροαριστερά λόγω πολιτικής και κυβερνητικού σχήματος και αυτό δεν διακυβεύεται από το πρόσωπο του ΠτΔ. που ούτως ή άλλως είναι ρυθμιστής και όχι εγγυητής του πολιτεύματος.
Λώρα Ιωάννου