Καρδίτσα: Παραδομένα στη φθορά του χρόνου και στο... ανθρώπινο χέρι τα γλυπτά του 1ου Συμποσίου Γλυπτικής (φωτο)

Πριν λίγες ημέρες ο γλύπτης Γιώργος Χουλιαράς σε ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης καυτηρίασε την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το γλυπτό που ο ίδιος φιλοτέχνησε και βρίσκεται στη δημοτική αγορά απέναντι από τον ναό του Αγίου Γεωργίου. Η ανάρτησή του αυτή πυροδότησε συζητήσεις και σχόλια ενώ όπως ο ίδιος ο γλύπτης ενημέρωσε, ο αρμόδιος αντιδήμαρχος επικοινώνησε μαζί του και τον διαβεβαίωσε ότι θα ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα προστασίας του γλυπτού του.

Το συγκεκριμένο γλυπτό είναι ένα από τα έξι γλυπτά που φιλοτεχνήθηκαν από σπουδαίους Έλληνες γλύπτες στο 1ο συμπόσιο γλυπτικής του Δήμου Καρδίτσας. Το συμπόσιο αυτό είχε γίνει τον Μάιο του 2005 στο άλσος της Παπαράντζας. Τότε οι γλύπτες Διονύσης Γερολυμάτος, Θόδωρος Παπαγιάννης, Χρήστος Ρηγανάς, Κυριάκος Ρόκος, Πραξιτέλης Τζανουλίνος και Γιώργος Χουλιαράς, προσκεκλημένοι από το δήμο είχαν μετατρέψει την Παπαράντζα σε ένα υπαίθριο εργαστήρι γλυπτικής και για ένα περίπου μήνα εργάζονταν για να δώσουν μορφή στα γλυπτά τους. Το συμπόσιο ήταν ανοιχτό καθώς το κοινό μπορούσε να πάει και να παρακολουθήσει τη διαδικασία. Και πράγματι τότε η ανταπόκριση ήταν μεγάλη…Από το συμπόσιο αυτό λοιπόν προέκυψαν εξι γλυπτά τα οποία στη συνέχεια εγκαταστάθηκαν σε πλατείες της πόλης.

Με αφορμή την πρόσφατη ανάρτηση του κ. Χουλιαρά και τη συζήτηση που αυτή προκάλεσε, ο “ΝΑ” παρουσιάζει σήμερα τα υπόλοιπα πέντε γλυπτά εκείνου του συμποσίου ώστε να κατανοήσουμε όλοι ότι η περίπτωση του γλυπτού του κ. Χουλιαρά δεν ήταν μεμονωμένη και ότι τελικά σε αυτή τη πόλη ο σεβασμός στο δημόσιο χώρο, την τέχνη και τη δημιουργία δεν είναι δεδομένος.

Τα γλυπτά

Όπως προαναφέρθηκε με την ολοκλήρωση του συμποσίου τα γλυπτά αυτά τοποθετήθηκαν σε πλατείες της πόλης. Συγκεκριμένα όπως αναφέρεται σε δημοσιεύματα εκείνης της εποχής “το γλυπτό του Δ. Γερολυμάτου κοσμεί την όμορφη «πλατεία της Δραχμής». Στο μαρμάρινο όγκο του ξεδιπλώνεται ο χρόνος, η ιστορία, οι μνήμες. Στοιχεία της φύσης, ο διάδρομος με τα κεριά – επίκληση των ψυχών που χάθηκαν στον εμφύλιο, οι τρεις μοίρες της λαϊκής μυθοπλασίας, το φευγιό των νεκρών με τις ομηρικές αναφορές, η σύγχρονη, απάνθρωπη τσιμεντούπολη… είναι μερικά σημεία της περιπλάνησής του.

Το μάρμαρο είναι το υλικό και του Χρ. Ρηγανά. Το αφαιρετικό έργο του, αναφορά στην Αλκυώνη και το μύθο της, στηρίζεται στη σχέση όγκων – χώρου και θα στηθεί στη βορειοδυτική πλευρά του Παυσίλυπου.

Σε διαφορετικό ύφος κινείται το έργο του Θ. Παπαγιάννη, που τοποθετείται στην πλατεία Δ. Λάππα. Το κόκκινο, το κίτρινο και το μπλε «ντύνουν» τις ένοπλες μεταλλικές μορφές του.

Σε μέταλλο είναι και το γλυπτό του Γ. Χουλιαρά, που στήνεται στη Δημοτική Αγορά. Τρεις φόρμες συνθέτονται σε ένα ανάλαφρο, δυναμικό σχήμα, που παραπέμπει στη γραμμή των αεροπλάνων.

Στον πεζόδρομο της Δημοτικής Πινακοθήκης θα τοποθετηθεί το μαρμάρινο γλυπτό του Πρ. Τζανουλίνου. Σ’ αυτό αναγνωρίζεται η ήρεμη γραμμή του θεσσαλικού κάμπου. Το στοιχείο του νερού, που θα το συμπληρώσει, παραπέμπει στην κυκλική κίνησή του κατά την άρδευση της πεδιάδας.

Το μάρμαρο πρωταγωνιστεί και πάλι στο γλυπτό του Κ. Ρόκου, που μετά τη διαμόρφωση της πλατείας Καμινάδων, θα τοποθετηθεί εκεί. Οι αγροτικές κινητοποιήσεις και η φράση του Χ. Φλωράκη «Οι ζευγάδες φεύγουν, η σπορά μένει» έδωσαν το έναυσμα για τη δημιουργία του. Μια ματιά σ’ αυτόν τον «κόσμο το μικρό, το μέγα», που ανασύρεται από τη σιωπή και διεκδικεί το άγγιγμα του ήλιου”.

Τα γλυπτά σήμερα και η κατάστασή τους

Σήμερα 20 χρόνια μετά δυστυχώς η κατάσταση των γλυπτών είναι τέτοια που δεν διακρίνεται καν η αρχική έμπνευση και το μήνυμα των δημιουργών τους. Τα σημάδια του χρόνου και το…ανθρώπινο χέρι που φρόντισε να γράψει, να βάψει και να προκαλέσει ζημιές και στα έξι γλυπτά δημιουργούν μια εικόνα εγκατάλειψης την οποία δεν φρόντισε να αλλάξει καμία δημοτική αρχή, καμία υπηρεσία μέχρι τώρα.

Και δεν είναι μόνο αυτά τα γλυπτά. Μια βόλτα στην πόλη είναι αρκετή να αντιληφθεί κανείς ότι κάποιοι πολίτες καταστρέφουν και οι υπόλοιποι αδιαφορούν και ανέχονται. Το άγαλμα της Μάνας στο Παυσίλυπο, οι Μούσες στην κεντρική πλατεία, το άγαλμα του Καραΐσκάκη επίσης στην κεντρική πλατεία, η προτομή του Πλαστήρα στη δημοτική αγορά, δημόσια κτίρια, σχολεία ακόμα και σπίτια ιδιωτών έχουν πέσει κατά καιρούς “θύματα” αυτής της τακτικής που δεν είναι τίποτα άλλο παρά μόνο έλλειψη σεβασμού στο δημόσιο χώρο, την τέχνη και τη δημιουργία.

Για να αλλάξει αυτό προφανώς πρέπει να αλλάξουμε πρώτα εμείς οι ίδιοι οι δημότες που πρέπει και να σεβόμαστε οτιδήποτε υπάρχει στο δημόσιο χώρο αλλά και να μην ανεχόμαστε οτιδήποτε συμβαίνει στο δημόσιο χώρο. Και φυσικά οι αρμόδιες υπηρεσίες πρέπει να αποκαθιστούν ζημιές, φθορές κλπ ακόμα και όταν οι “δράστες” είναι επίμονοι και ξαναλερώνουν, ξαναβάφουν, ξανακαταστρέφουν. Ας γίνει λοιπόν η ανάρτηση του κ. Χουλιαρά και αυτά τα εξι γλυπτά που υπάρχουν στην πόλη 20 χρόνια τώρα, η αφορμή για να αποκατασταθεί η εικόνα όλων των υπαίθριων εκθεμάτων και μνημείων της πόλης.