Πού χάθηκε ο «ομορφότερος ηθοποιός του 21ου αιώνα»; Τι θα κάνει ο Μάικλ Φασμπέντερ

Ανακηρύχθηκε «ηθοποιός-φαινόμενο» πριν μια σειρά από κακές καλλιτεχνικές αποφάσεις τον οδηγήσουν να αποτραβηχτεί από το Χόλιγουντ - και τώρα επέστρεψε, με το «The Agency» και τη «Black Bag».

Αν οι Μάγιας είχαν δίκιο και ο κόσμος είχε τελειώσει το 2012, ο τελευταίος μεγάλος σταρ του Χόλιγουντ θα ήταν ο Μάικλ Φασμπέντερ.

Τότε ήταν ο πιο περιζήτητος ηθοποιός εκεί έξω. Κυριάρχησε στα εξώφυλλα των περιοδικών και κέρδισε το κοινό και τους κριτικούς με έναν έξυπνο συνδυασμό «εναλλακτικών» και blockbuster ταινιών.

«Ο νέος Μπράντο»

Δεν είχε υπάρξει ηθοποιός σαν τον Φασμπέντερ στην πρόσφατη μνήμη του Χόλιγουντ: δεν ήταν απλώς ένας εξαίσιος ερμηνευτής, ήταν επίσης απίστευτα κομψός και ελκυστικός. «Ο νέος Μπράντο», τον αποκαλούσαν. «Ένας σύγχρονος Έρολ Φλιν», είπε ο Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ. Ο σκηνοθέτης Στιβ Μακ Κουίν προχώρησε ακόμη παραπέρα: «Υπάρχει μια τεράστια "γυναικεία" ποιότητα στον Michael, μια ευαισθησία, που νομίζω ότι είναι εξαιρετική. Ο Μάικλ είναι καλλιτέχνης. Υπάρχουν ηθοποιοί και υπάρχουν και καλλιτέχνες». Σύσσωμο το Χόλιγουντ τον ανακήρυξε ως «τον ομορφότερο άνδρα ηθοποιό των τελευταίων ετών».

Κατά τη διάρκεια πέντε ετών, από το 2012 μέχρι το 2017, εκτός από τα κομπλιμέντα, συγκέντρωσε και βραβεία: δύο υποψηφιότητες για Όσκαρ, ένα βραβείο των κριτικών κινηματογράφου, ένα βραβείο του Σωματείου των Ηθοποιών και το Βραβείο Βόλπι για τον καλύτερο ηθοποιό στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας. Όλοι ήθελαν να συνδέσουν το όνομά τους με το δικό του και ο Φασμπέντερ άρχισε να εμφανίζεται σε όλα τα μεγάλα έργα του Χόλιγουντ.

Αλλά το 2017, όπως αναφέρει η ισπανική El Pais, το άστρο του έσβησε τόσο απότομα που ο Guardian αναρωτήθηκε σε άρθρο του: «Μπορεί ο Μάικλ Φασμπέντερ να επιβιώσει καλλιτεχνικά από μια τόσο αποτυχημένη χρονιά;». Γιατί τότε ήταν που μια σειρά από κακές επιλογές του απειλούσαν πλέον ανοικτά να καταστρέψουν την μέχρι πρότινος λαμπερή καριέρα του.

Οι ταινίες που πρωταγωνίστησε τότε είτε είχαν χάσει την αίσθηση της επικαιρότητας, είτε ήταν ξεκάθαρες αποτυχίες. Αν και, δεν ήταν μόνο άσχημα τα νέα. Σε μια από αυτές τις ταινίες που... δεν είδε κανείς, το The Light Between Oceans (2016), γνώρισε την Alicia Vikander. Αφού κατάφεραν να κρατήσουν τη σχέση τους μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, παντρεύτηκαν, μετακόμισαν στη Λισαβόνα και εξαφανίστηκαν από την Α-list του Χόλιγουντ.

Έκτοτε, ο Fassbender αγωνίζεται ως οδηγός αγώνων αυτοκινήτου. Και μεγαλώνει τα παιδιά που απέκτησε με την Βικάντερ. Και ερχόμαστε στο σήμερα, ένα fast forward σχεδόν οκτώ χρόνια μετά, με τον Φασμπέντερ να είναι πλέον 48 ετών [είναι γεννημένος τον Απρίλιο του 1977].

Ο Φασμπέντερ έκανε μια δειλή επιστροφή από την εθελουσία... έξοδό του το 2023 με δύο έργα πολύ κατώτερα από το ταλέντο του: μια ξεχασμένη ταινία ποδοσφαίρου και το μετριότατο «The Killer», σε σκηνοθεσία Ντέιβιντ Φίντσερ.

Τώρα, πραγματοποιεί μια διπλή επιστροφή, πρωταγωνιστώντας στην τηλεοπτική σειρά The Agency και στην ταινία Black Bag, όπου δουλεύει υπό τη διεύθυνση ενός από τους αγαπημένους του σκηνοθέτες, του Στίβεν Σόντερμπεργκ. Οι κριτικές είναι ανάμεικτες, αλλά ο ηθοποιός, επικεντρωμένος στην οικογενειακή του ζωή, δεν φαίνεται να θέλει και πολύ να επιστρέψει στο προσκήνιο.

Από το heavy metal στο σινεμά

Ο Φασμπέντερ γεννήθηκε στη Χαϊδελβέργη της Γερμανίας από Ιρλανδή μητέρα και Γερμανό πατέρα. Όταν ο ηθοποιός ήταν δύο ετών, η οικογένειά του μετακόμισε στην Ιρλανδία, όπου διατηρούσαν ένα εστιατόριο. Το πρώτο του πάθος ήταν η μουσική -κάποτε ήταν μέλος σε ένα heavy metal συγκρότημα.

«Παίξαμε μόνο μία συναυλία», είπε μιλώντας στην εκπομπή του Jimmy Fallon. «Ήταν μια μικρή παμπ, ήταν μεσημέρι, προσπαθούσαμε να παίξουμε Metallica και μας έλεγαν συνέχεια να το χαμηλώσουμε». Το γκρουπ του δεν είχε μεγάλη επιτυχία, ούτε και ο ίδιος διακρίθηκε με κάποιο τρόπο στο σχολείο. Είχε βάλει στόχο να γίνει δικηγόρος, αρχιτέκτονας ή δημοσιογράφος, αλλά δεν άργησε να στρέψει την προσοχή του στην υποκριτική.

Ο ηθοποιός, επικεντρωμένος στην οικογενειακή του ζωή, δεν φαίνεται να θέλει και πολύ να επιστρέψει στο προσκήνιο / WIKIPEDIA

Όταν ήταν 19 ετών, μετακόμισε στο Λονδίνο για να σπουδάσει θέατρο. «Μου πήρε λίγο χρόνο για να συνειδητοποιήσω πόσο ακριβό ήταν το Λονδίνο. Οι γονείς μου με βοηθούσαν, αλλά ποτέ δεν είχαμε πολλά χρήματα», δήλωσε στο The Hollywood Reporter. Ο πρώτος ρόλος που πήρε ήταν στη σειρά «Band of Brothers» του HBO, σε παραγωγή του Στίβεν Σπίλμπεργκ και του Τομ Χανκς.

Ο Φασμπέντερ πίστευε ότι η κριτική επιτυχία της σειράς θα μεταφραζόταν σε προσφορές για περισσότερες δουλειές. Αυτό αυτό δεν συνέβη. Είχε ήδη μετακομίσει στο Λος Άντζελες, αλλά δεν είχε προτάσεις για δουλειά.

«Επέστρεψα στο Λονδίνο. Πήρα κάποιες δουλειές στη βρετανική τηλεόραση μεταξύ 23 και 27 ετών, αλλά ήταν πολύ αποσπασματικές», δήλωσε στο περιοδικό Backstage. Για να επιβιώσει, γύριζε διαφημίσεις και έκανε κάθε άλλη δουλειά που μπορούσε να τον βοηθήσει να πληρώσει το νοίκι, δουλεύοντας ως σερβιτόρος και ως αχθοφόρος, ξεφορτώνοντας φορτηγά.

Σύντομα, οι κοιλιακοί του τον έκαναν να ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους 299 Τρώες στους 300 (2007), τη μεταφορά του graphic novel του Frank Miller από τον Zack Snyder, όπου ο Fassbender υποδύθηκε τον «Στέλιο». Αλλά θα ήταν η δουλειά του με έναν πρωτοεμφανιζόμενο σκηνοθέτη που θα του άλλαζε οριστικά τη ζωή.

300 / IMDB

Ο ακηνοθέτης Steve McQueen έψαχνε έναν πρωταγωνιστή για την ταινία Hunger, την πραγματική ιστορία του Bobby Sands, ενός κρατούμενου του IRA που πεθαίνει μετά από απεργία πείνας στη φυλακή.

Φάνηκε σαν ένας τέλειος ρόλος για τον Fassbender, η οικογένεια του οποίου ισχυρίζεται ότι κατάγεται από τον επαναστάτη Ιρλανδό ηγέτη Michael Collins (τον οποίο υποδύεται ο Liam Neeson στην ταινία).

Για να μπορέσει να υποδυθεί τον Sands τις τελευταίες ημέρες της ζωής του, ο Fassbender πέρασε μήνες τρώγοντας μούρα, ξηρούς καρπούς και σαρδέλες, χάνοντας τελικά πάνω από 20 κιλά.

Ο Ταραντίνο

Και όταν έναν χρόνο μετά προέκυψε η ευκαιρία να συνεργαστεί με τον Κουέντιν Ταραντίνο, την άρπαξε από τα μαλλιά. Και ως βρετανός αξιωματικός πλέον επιβλήθηκε με το σπαθί του στο Χόλιγουντ.

Hunger / IMDB

Στην κινεζική αστρολογία, το 2011 ήταν η χρονιά του λαγού, αλλά στο Χόλιγουντ ήταν η χρονιά του Φασμπέντερ. Έπαιξε τον Ρότσεστερ στην ταινία Jane Eyre και τον Μαγκνέτο, έναν από τους πιο σύνθετους χαρακτήρες στο σύμπαν της Marvel.

Ήταν επίσης ο φιλόσοφος Carl Jung υπό τη σκηνοθεσία του David Cronenberg και ο Stephen Soderbergh τον έβαλε να παίξει στο Haywire. Αλλά ήταν το Shame (2011) που του επέτρεψε να δείξει τις πλήρεις υποκριτικές δυνατότητές του.

Η βάναυση και σπαρακτική απεικόνιση ενός άνδρα εθισμένου στο σεξ θαμπώνει κοινό και κριτικούς ενώ η full frontal εμφάνισή του δείχνοντας τα γεννητικά του όργανα, έδωσε έναν ακόμη λόγο στα περιοδικά να ασχοληθούν με αυτό το συγκεκριμένο μέρος της ανατομίας του.

Inglourious Basterds / IMDB

«Το πέος σου ήταν μια αποκάλυψη. Είμαι διαθέσιμη να δουλέψω μαζί του ανά πάσα στιγμή», δήλωσε η Σαρλίζ Θερόν κατά τη διάρκεια ενός φιλανθρωπικού γκαλά.

«Πραγματικά Μάικλ, μπορείς να παίζεις γκολφ με τα χέρια πίσω από την πλάτη σου», αστειεύτηκε ο Τζορτζ Κλούνεϊ σε έναν ευχαριστήριο λόγο για τις Χρυσές Σφαίρες. Το Vanity Fair δημοσίευσε ένα άρθρο με τίτλο «Ένας χρόνος στη ζωή του πέους του Michael Fassbender». Δεν πέρασε συνέντευξη στην εφημερίδα στην οποία ο δημοσιογράφος να μην αναφερθεί στο πέος του.

Η υποψηφιότητα για Όσκαρ που όλοι θεωρούσαν δεδομένη, όμως, δεν υλοποιήθηκε. Ο Φασμπέντερ πιστεύει ότι φταίει όλος ο ντόρος γύρω από το πέος του. «Αυτές οι γυμνές σκηνές μού κόστισαν ένα Όσκαρ», δήλωσε στο περιοδικό GQ.

«Στην αρχή, οι άνθρωποι μου είπαν ότι θα έπαιρνα σίγουρα ένα Όσκαρ και δεν με ένοιαζε. Αλλά το επαναλαμβάνουν τόσες φορές που αρχίζεις να το πιστεύεις και να το θεωρείς δεδομένο. Νόμιζα ότι όντως θα τα κατάφερνα και όταν δεν συνέβη τελικά, ένιωσα άσχημα», δήλωσε στην EL PAÍS το 2013.

Shame / IMDB

Αν το 2011 σηματοδότησε τη μετεωρική του άνοδο, το 2012 ήταν η χρονιά που ο Φασμπέντερ εδραίωσε τη θέση του στο Χόλιγουντ.

Ο Ρίντλεϊ Σκοτ τον έδωσε έναν ρόλο στο Prometheus, την αναβίωση της εμβληματικής σειράς Alien, όπου υποδύθηκε τον Ντέιβιντ, ένα ανδροειδές που γοητεύεται από τον Λόρενς της Αραβίας.

Η επανασύνδεσή του με τον Steve McQueen στην ταινία «12 χρόνια σκλάβος» του χάρισε την πρώτη του υποψηφιότητα για Όσκαρ.

Μια δεύτερη υποψηφιότητα ακολούθησε το 2015 για την ερμηνεία του ως Steve Jobs, αφού ο Christian Bale αποχώρησε την τελευταία στιγμή από την ταινία του Danny Boyle.

12 Years A Slave / IMDB

«Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που πέτυχα αυτό που πέτυχα και που πολλοί σπουδαίοι κινηματογραφιστές θέλουν να συνεργαστούν μαζί μου», έλεγε ο ίδιος εμφατικά το 2015.

Και μετά όλα πήραν την κάτω βόλτα. Ήρθε ένα σημείο που φαινόταν ότι τίποτα δεν φαινόταν να λειτουργεί υπέρ του Φασμπέντερ. Μια κινηματογραφική εκδοχή του βιντεοπαιχνιδιού Assassin-s Creed, για παράδειγμα, ήταν μια από τις μεγαλύτερες αποτυχίες του 2016. Οι κριτικές ήταν καταστροφικές, ένα ιδιαίτερα οδυνηρό πλήγμα καθώς ο ηθοποιός είχε κάνει ο ίδιος την παραγωγή της ταινίας.

Ακόμη χειρότερη τύχη είχε ο Χιονάνθρωπος (2017). Βασισμένη στο επιτυχημένο μυθιστόρημα του Jo Nesbø, διέθετε όλα τα συστατικά για να γίνει εισπρακτική επιτυχία -και όμως, ήταν μια απόλυτη εμπορική καταστροφή. Με βαθμολογία μόλις 7% στο Rotten Tomatoes, επέφερε ένα μοιραίο πλήγμα στην καριέρα του Fassbender.

Με την σύζυγό του, επίσης ηθοποιό Αλίσια Βικάντερ / WIKIPEDIA

Εξαφανίστηκε από τη μεγάλη οθόνη για έξι χρόνια, εκτός από μια σύντομη εμφάνιση στο Dark Phoenix, μια από τις μεγαλύτερες αποτυχίες της Marvel.

Παρά το γεγονός ότι η ιδιωτική του ζωή ήταν αυστηρά προφυλαγμένη από τα ΜΜΕ, έγινε γνωστό εκ των υστέρων ότι είχε παντρευτεί την Vikander. Ένας από τους πιο περιζήτητους εργένηδες του Χόλιγουντ, που είχε συνδεθεί στο παρελθόν με τις Zoe Kravitz, Rosario Dawson και Lupita Nyong-o, είχε πλέον γίνει οικογενειάρχης.

Κατά τη διάρκεια της απουσίας του από την μεγάλη οθόνη, ο Fassbender επικεντρώθηκε στους αγώνες ταχύτητας, μια διαδικασία που καταγράφηκε στο φιλμ «Road to Le Mans», καθώς και στο γάμο του και την πατρότητα.

Τώρα, μετά από μερικές διστακτικές κινηματογραφικές επιστροφές, φαίνεται να θέλει να επανεκκινήσει την καριέρα του. «Χαίρομαι που παίζω ξανά», δήλωσε στο IndieWire, «γιατί συνειδητοποιώ ότι είναι το μόνο πράγμα που μπορώ να κάνω».

Πηγή: iefimerida.gr