Ρουσόπουλος: Από το Βουκουρέστι... στις Πρέσπες, το βέτο και η υποχώρηση

 Σε μία κατάμεστη αίθουσα στο Χατζηγιάννειο παρουσιάστηκε χθες βραδύ το βιβλίο του Νίκου Στέφου»Ώρα Ελλάδος Βουκουρέστι» που αναφέρεται στο βέτο που έβαλε το 2008 ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής στην είσοδο των Σκοπίων στο Νάτο. Στην εκδήλωση μίλησαν ο πρώην υπουργός και εκ των στενών συνεργατών του Καραμναλή Θοδωρής Ρουσόπουλος, ο βουλευτής Λάρισας της ΝΔ Μάξιμος Χαρακόπουλος, ο διδάκτωρ Βυζαντινολογίας και φιλόλογος Μπάμπης Στεργιούλης και ο συγγραφέας.

  Οι ομιλητές αναφέρθηκαν στην περήφανη εξωτερική πολιτική του τότε πρωθυπουργού που όμως προκάλεσε τη μήνι της υπερδύναμης με αποτέλεσμα λίγους μήνες μετά να επέλθει η πτώση της κυβέρνησης Καραμανλή, κάνοντας σύγκριση με τη συμφωνία των Πρεσπών.

 Ιδιαίτερα μεστός στο λόγο του ήταν ο πρώην υπουργός Θόδωρος Ρουσόπουλος, ο οποίος έβαλε το περίγραμμα των δραματικών εκείνων χρόνων, αλλά και τις υποχωρήσεις που έγιναν έκτοτε στα εθνικά μας θεματα... Τόνισε πάντως πως παρότι ο πρώη πρωθυπουργός γνώριζε τις συνέπειες του βέτο που άσκησε και ότι αυτό θ οδηγούσε στην πρτώση της κυβέρνησήςτου, δεν το μετάνιωσε και θεωρεί ότι έπραξε το εθνικό του καθήκον, ως Έλληνας και ως Μακεδών πρωθυπουργός.

«Ο τόπος έχει ανάγκη την πολιτική αλλαγή» δήλωσε ο πρώην υπουργός και στενός συνεργάτης του Κώστα Καραμανλή, Θοδωρής Ρουσόπουλος από την Λάρισα, στα πλαίσια της παρουσίασης του βιβλίου του δημοσιογράφου Νίκου Στέφου με τίτλο «Ώρα Ελλάδας Βουκουρέστι...»

Ο κ. Ρουσόπουλος επανέλαβε ότι θα είναι υποψήφιος με την ΝΔ στον Βόρειο Τομέα της Β΄ Περιφέρειας Αθηνών, υποστηρίζοντας πως η πολιτική αλλαγή είναι αναγκαία «για να αλλάξει κυρίως η νοοτροπία στην οικονομία την κοινωνία και την πολιτική».

Αναφορικά για το βιβλίο του Νίκου Στέφου ο κ. Ρουσόπουλος είπε ότι «το βιβλίο αυτό πρέπει να διαβαστεί για να καταλάβει κανείς πως υπάρχουν ηγέτες, πρωθυπουργοί και κυβερνήσεις που όταν θέτουν κόκκινες γραμμές τις εννοούν». Τόνισε δε ότι το βιβλίο αναφέρεται με παραστατικό τρόπο αλλά και με λεπτομέρειες που δεν είναι γνωστές μέχρι τώρα στη Σύνοδο Κορυφής του Βουκουρεστίου όταν τα Σκόπια είχαν υποβάλει αίτηση για να γίνουν μέλος του ΝΑΤΟ.

Μιλώντας για τα γεγονότα εκείνης της περιόδου ο κ. Ρουσόπουλος είπε μεταξύ άλλων ότι «ο Κώστας Καραμανλής είχε προαναγγείλει περίπου τρία χρόνια πριν την σύνοδο του Βουκουρεστίου ποια είναι η θέση μας» ενώ τόνισε ότι οι πιέσεις που ασκήθηκαν αναφορικά με το ζήτημα της Μακεδονίας ήταν πολλές και έντονες.

«O Κώστας Καραμανλής σε συνάντηση στο Λευκό Οίκο μερικούς μήνες μετά τον Μάρτιο του 2004 είπε στον Τζορτζ Μπους ‘Κύριε πρόεδρε φοβάμαι πως θα σε στεναχωρήσω, διότι ο κ. Μπους είχε θέσει ζήτημα για ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ» είπε ο κ. Ρουσόπουλος και συμπλήρωσε: «Συνεπώς ο Κώστας Καραμανλής είχε προαναγγείλει περίπου τρία χρόνια πριν την σύνοδο του Βουκουρεστίου ποια είναι η θέση μας. Ο Αμερικανός πρόεδρος πίστευε πως θα αλλάζαμε. Προχώρησε στην αναγνώριση των Σκοπίων με το όνομα Μακεδονία. Πέρασαν χρόνια και φτάσαμε στο Βουκουρέστι, αλλά η θέση της χώρας μας δεν άλλαξε. Οι πιέσεις που ασκήθηκαν ήταν πολλές και έντονες και από πολλούς άλλους συμμάχους εκτός από τις ΗΠΑ. Δύο μέρες πριν την σύνοδο, ο Μπους είχε ανακοινώσει πως σε δύο μέρες θα υποδεχθούμε την Μακεδονία ως πλήρες μέλος του ΝΑΤΟ, πράγμα το οποίο δεν συνέβη λόγω της σθεναρής και της αποφασιστικής στάσης του Κώστα Καραμανλή για το Σκοπιανό ζήτημα».

 Το συντονισμό της εκδήλωσης είχε ο διευθυντής ειδήσεων της Θεσσαλίας τηλέορασης Γιάννης Κολλάτος, ο οποίος αναφέρθηκε και στο βιβλίο, αλλά και στη συγκυρία θέτοντας και το ερώτημα αν τελικά είχε λυθεί εξαρχής το θέμα, με τη διαφωνία Μητσοτάκη- Σαμαρά, μήπως δεν ακολουθούσαν, όσα δεινά ακολούθησαν για τη χώρα, που έφτασε στη χρεοκοπία...

Γιάννης Κολλάτος: Βουκουρέστι, χρεοκοπία, Πρέσπες, το λογαρισμό τον πληρώνουν πάντα οι πολίτες

Η τοποθέτηση του διευθυντή ειδήσεων της Θεσσαλίας τηλεόρασης και του thessaliatv.gr, Γιάννη Κολλάτου στην εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου του Νίκου Στέφου «Ώρα Ελλάδος –Βουκουρέστι» :

Λένε ότι η πολιτικοί κρίνονται εκ του αποτελέσματος και όχι από τις προθέσεις…
Άλλωστε ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις, γράφει ο Δάντης στην «Κόλασή» του..
Οι καλές προθέσεις και οι υπερήφανες πολιτικές ενίοτε γίνονται και ψευδαισθήσεις, όπως στο πρώτο εξάμηνο του 2015…
Οι Έλληνες αναρωτιούνται στα χρόνια που ακολούθησαν από το βέτο στο Βουκουρέστι το 2008, που ήταν χρόνια δίσεκτα κι οδήγησαν στον εφιάλτη της χρεοκοπίας αν όλα αυτά ήταν ένα οργανωμένο σχέδιο των δανειστών, ή αν απλά η χώρα έζησε πέρα από τις δυνατότητές της στην περίοδο διακυβέρνησης Καραμανλή και απλά όταν ήρθε το μίνι-παγκόσμιο κραχ βρέθηκε εκτεθειμένη και ήρθε η ώρα της «λυπητερής»…

Κάποιοι μάλιστα προχώρησαν ακόμη περισσότερο και είπαν πως η ελληνική χρεοκοπία, ή αν προτιμάτε η προσφυγή στο ΔΝΤ, ήταν η νέμεση της υπερδύναμης γιατί εναντιωθήκαμε στις επιδιώξεις των ΗΠΑ ,αρχικά στο σχέδιο Ανάν, στη συνέχεια όταν ξεπαγώσαμε τα σχέδια του αγωγού Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη και εντέλει ασκήσαμε βέτο στο Βουκουρέστι στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ για την είσοδο των Σκοπίων στην ατλαντική συμμαχία… Θεωρίες συνωμοσίας;
Βέβαια εκ των υστέρων το μόνο που απέμεινε από όλη αυτή την «υπερήφανη», εξωτερική πολιτική της διακυβέρνησης Καραμανλή ήταν το πάγωμα του σχεδίου Ανάν, το οποίο όμως επιτρέπει στους Κύπριους αδελφούς μας να εκμεταλλεύονται την ΑΟΖ τους… Όλα τα υπόλοιπα πήγαν πέρα από κάθε πρόβλεψη: και τα Σκόπια αναγνωρίστηκαν από την ελληνική Βουλή ως Βόρεια Μακεδονία και τους αναγνωρίστηκε και Μακεδονική εθνότητα και γλώσσα και ο αγωγός Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη εγκαταλείφθηκε και η χώρα οδηγήθηκε στη χρεοκοπία, 9 μήνες μετά την πτώση της κυβέρνησης Καραμανλή και για αρκετούς εξαιτίας της διακυβέρνησης Καραμανλή…
Το βιβλίο του Νίκου Στέφου επιχειρεί να φωτίσει άγνωστες πτυχές εκείνης της περιόδου προς την πορεία για το μοναδικό στα χρονικά της συμμαχίας ελληνικό βέτο στο Βουκουρέστι, με τρόπο γλαφυρό, παραστατικό παραθέτοντας με αντικειμενικότητα τα δραματικά εκείνα γεγονότα …
Στον αναγνώστη οι συγκρίσεις με τους τωρινούς χειρισμούς που μας έφτασαν στη συμφωνία των Πρεσπών, είναι αναπόφευκτες… Το ερώτημα όμως στους πολίτες παραμένει; Άξιζε τον κόπο η εναντίωση σε τέτοιο βαθμό στην υπερδύναμη; Μήπως το τίμημα ήταν πολύ βαρύτερο για τη χώρα, εφόσον εκ των υστέρων θα βρισκόταν μία κυβέρνηση να ανατρέψει αυτή την πολιτική , των τελευταίων 25 χρόνων;
Μήπως τελικά και οι οικονομικές θυσίες των Ελλήνων τα τελευταία 40 χρόνια και οι εξοπλισμοί και το αίμα των πιλότων που χάθηκαν στο Αιγαίο, είναι χωρίς αντίκρισμα εφόσον με μεγάλη ευκολία ο μέχρι πρότινος υπουργός Εξωτερικών και «ενορχηστρωτής» της συμφωνίας των Πρεσπών Νίκος Κοτζιάς, είπε προχθές από το Οικονομικό φόρουμ των Δελφών πως πρέπει να κάνουμε μπίζνες με τους Τούρκους και να τους δώσουμε το δικαίωμα να παρακάμψουν το Καστελόριζο και να συμμετέχουν και αυτοί στην ΑΟΖ για συνεκμετάλλευση του υποθαλάσσιου πλούτου της χώρας;
Ασφαλώς και δεν είναι δίκαιο για όλα τα δεινά της χώρας που ακολούθησαν να ρίξουμε τα βάρη μόνο στην κυβέρνηση Καραμανλή… Μεγάλη μερίδα όμως της πολιτικής μας ελίτ συνεπικουρούμενη από έναν συστημικό τύπο, ο οποίος στη συνέχεια κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος κάτω από τα οικονομικά του ανοίγματα και υπερδανεισμένος ,έχοντας πλέον χάσει την αυτονομία του και κάνοντας τη θεραπαινίδα της εκάστοτε μνημονιακής κυβέρνησης, έριξε όλο το ανάθεμα σε εκείνη την περίοδο… Ίσως για το λόγο αυτό ένας από τους αποψινούς εκλεκτούς καλεσμένους ο Θοδωρής Ρουσόπουλος που είχε υπηρετήσει τον κεντρικό τύπο είχε διαβλέψει τα προβλήματα του και φρόντισε να αποκαταστήσει μία αδικία δεκαετιών, με το νόμο του ώστε να διατηρήσει στο βαθμό του εφικτού την αυτονομία του ο περιφερειακός τύπος και φυσικά αυτό δεν του το συγχώρησαν καναλάρχες και εκδότες των Αθηνών… Εκ μέρους όμως του τύπου της περιφέρειας τον ευχαριστώ απόψε για την προσπάθεια και τη θέληση να εναντιωθεί στην κακοδαιμονία που κατατρέχει από τη μεταπολίτευση και δώθε το κράτος των Αθηνών και να ενισχύσει τη φωνή της περιφέρειας…
Σε ένα άλλο ενδιαφέρον βιβλίο το «Καραμανλής off the record» του Μανώλη Κωττάκη δίνονται επίσης αρκετές απαντήσεις για εκείνη την περίοδο, αλλά στο βιβλίο του Νίκου Στέφου διαφαίνεται όλο το σκηνικό της σύγκρουσης με την κυβέρνηση Μπους στο μείζον αυτό εθνικό θέμα…
Αρκετοί θα πουν ότι τα δύο αυτά βιβλία όπως και μερικά άλλα στο ενδιάμεσο, είναι αγιογραφίες του πρώην πρωθυπουργού, ακόμη και της Ντόρας Μπακογιάννη που έπαιξε καθοριστικό ρόλο την περίοδο εκείνη στη χάραξη της εξωτερικής μας πολιτικής… Αλλά τα γεγονότα δεν αμφισβητούνται… Όπως η περιβόητη τηλεφωνική συνομιλία της Ντόρας με την Κοντολίζα Ράϊς που περιγράφει γλαφυρά ο Νίκος Στέφος, λίγο πριν τη σύνοδο στο Βουκουρέστι. Το «άκου να δεις Κοντι (το υποκοριστικό από το Κοντολίζα) εγώ είμαι εκλεγμένη ενώ εσύ διορισμένη» της Ντόρας όταν η Αμερικανίδα ΥΠΕΞ εκτοξεύει απειλές κατά της Ελλάδας για να μην προχωρήσει σε βέτο, αποτελεί ύμνο για την Ελληνίδα γυναίκα την πολιτικό και είναι άξια μνείας σήμερα που είναι η γιορτή της γυναίκας… Έγιναν όμως έτσι τα πράγματα;
Όσο ο ίδιος ο πρώην πρωθυπουργός δεν μιλάει αλλά αφήνει άλλοι να τον ερμηνεύουν όσο δεν λέει το δικό του αφήγημα, τόσο με ευκολία θα εκμεταλλεύονται τη σιωπή του πολιτικές δυνάμεις που τον επικαλούνται για μικροκομματικούς λόγους και φτιάχνουν ευκαιριακές κυβερνητικές συμμαχίες που βαθαίνουν ακόμη περισσότερο την κρίση στη χώρα ή θα ψάχνουν αποδιοπομπαίους τράγους για την ελληνική κρίση: Δεν μιλά γιατί αισθάνεται ενοχές……
Το βιβλίο του Νίκου Στέφου ωστόσο δεν φωτίζει μόνο την εξωτερική πολιτική της διακυβέρνησης Καραμανλή και την πορεία προς το Βουκουρέστι , αλλά μας υπενθυμίζει πως ξεκίνησε το πρόβλημα με τα Σκόπια, από την περίοδο διακυβέρνησης Μητσοτάκη, πως φτάσαμε στη σύγκρουση με το Σαμαρά και πως χάθηκε η ευκαιρία να επιλυθεί από τις αρχές της δεκαετίας του ’90…
Τελικά ένα εσωκομματικό ζήτημα της ΝΔ τότε που διαλυόταν η Γιουγκοσλαβία εξελίχτηκε σε ένα εφιάλτη για τη σύγχρονη ελληνική ιστορική πραγματικότητα; Η αποψινή εκδήλωση είναι μία μοναδική ευκαιρία για να δοθούν κάποιες απαντήσεις σε όλα αυτά τα ερωτήματα…
Οι πολίτες δικαιούνται να μάθουν την αλήθεια γιατί στο τέλος αυτοί πληρώνουν το λογαριασμό… Και ένα μεγάλο μέρος αυτής της αλήθειας προσφέρει το «Ώρα Ελλάδος Βουκουρέστι» του Νίκου Στέφου.