Τάσιος και Σεκλιζιώτης διασταυρώνουν τα ξίφη τους για... τις ανεμογεννήτριες

Τα ξίφη τους για το θέμα των ανεμογεννητριών διασταυρώνουν με επιχειρήματα με αρθρογραφία τους στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, τόσο ο ομότιμος καθηγητής του ΕΜΠ Θ.Π. Τάσιος, όσο και ο γεωπόνος (Μsc στην Αρχιτεκτονική Τοπίου) )Σταμάτης Σεκλιζιώτης

Ο κ. Τάσιος αναφέρει στο δημοσίευμά του:

Το μίσος κατά της αιολικής ενέργειας

Oταν, πριναπο 2.000 χρόνια περίπου, ο Ηρων ο Αλεξανδρεύς αντικατέστησε τη μυϊκή ενέργεια του δούλου που λειτουργούσε την εμβολοφόρο αντλία του Κτησιβίου, με μια κινητήρια ανεμοφτερωτή, δεν μπορούσε να φαντασθεί τις προχωρημένες «αισθητικές» αντιλήψεις των μελλοντικών Ελλήνων ενάντια σ’ αυτό το πανέμορφο κινητό γλυπτό – χάρμα ιδέσθαι.

Διότι, πράγματι, κάμποσοι συμπολίτες μας, ενώ θαυμάζουν την κοντόχοντρη σιλουέτα ενός ανεμομύλου, απεχθάνονται (λέει) τον υψηλόφρονα συμβολισμό μιας ανεμογεννήτριας – κι άντε να βρεις εσύ ερμηνείαν αυτής της απίστευτης «ευαισθησίας» που μας έλαχε. Αλλά δεν πρόκειται περί αυτού: Στον βαθμό όπου αυτή η απαρέσκεια είναι ειλικρινής (και αποκλείεται να οφείλεται σε ενδεχόμενα πολιτικού αμοραλισμού, που θα θέσω στην κρίση σας σε λίγο), μπορεί απλώς να ερμηνευθεί όπως ερμηνεύεται και η πλειοψηφική προτίμηση προς ορισμένες κατηγορίες μουσικής. Κι άλλωστε, τα μείζονα πολιτικά-οικονομικά προβλήματα της χώρας (και του πλανήτη) δεν είναι δυνατόν να λύνονται με αποκλειστικώς... «αισθητικά» κριτήρια – ακόμα κι αν υποθέσομε ότι υπήρχε τέτοιο πρόβλημα, κι αν δεν είχε αυξηθεί κατά 30% η τουριστική επισκεψιμότητα των πάρκων αιολικής ενεργείας της Μ. Βρετανίας...

Το ουσιώδες όμως θέμα είναι να σταματήσομε να εκμεταλλευόμαστε την υγεία εκατοντάδων χιλιάδων κατοίκων των λιγνιτοφόρων περιοχών (που πνίγονται απ’ τους ρύπους του άνθρακος), κι εκατομμυρίων κατοίκων πόλεων που αδυνατούν να απολαύσουν καθαρή και φθηνή ενέργεια ηλεκτρικών αυτοκινήτων, λόγω της δουλείας μας στο πετρέλαιο ή το φυσικό αέριο.

Το θέμα επίσης είναι ν’ απαλλαγούμε από την εξωφρενική ενεργειακή εξάρτηση της χώρας από το εξωτερικό: 70% της ενέργειάς μας έρχεται απέξω – κατά 50% υψηλότερο από τον μέσον ευρωπαϊκό όρο. Το σκάνδαλο τούτο συνιστά κίνδυνον εθνικόν, συγκρίσιμο με τα χειρότερα σενάρια του εξ ανατολών κινδύνου.

Το θέμα, τέλος, είναι να κάνομε πράξη τη βούληση του ελληνικού λαού να πολεμήσει την επερχόμενη τραγωδία της Κλιματικής Αλλαγής. Πώς θα το πετύχομε, όταν σέρνομε τη χώρα στην υπανάπτυξη των μόνων καθαρών πηγών, που είναι οι ανανεώσιμες, και στον μελλοντικό κίνδυνο να μη σεβασθούμε και τις δεσμεύσεις μας προς την Ε.Ε. – πάλι;

Και κυρίως, εύχομαι να μην ξανακουσθεί το αφελές επιχείρημα «ας πάνε να τις βάλουνε τις ανεμογεννήτριες “αλλού” ή, βρε παιδί μου, στη μέση της θάλασσας». Οποιος αγνοεί στοιχειώδη τεχνικο-οικονομικά δεδομένα, θα έπρεπε να αισθάνεται δισταγμόν να πετάει κουβέντες: α) Υπάρχουν λεπτομερείς χάρτες και αυστηρές προϋποθέσεις αποδοτικότητας για την επιλογή των θέσεων των αιολικών πάρκων. Δεν μπορούν να εγκατασταθούν όπου να ’ναι. β) Στοιχειώδης προϋπόθεση βιομηχανικής εκμετάλλευσης είναι η οικονομική αποδοτικότητα: Αν το κόστος εγκατάστασης, λειτουργίας και μεταφοράς είναι δυσανάλογα υψηλό, κανείς δεν δικαιούται να το φορτώσει στις πλάτες του λαού μας. γ) Υστερα από δεκάδες χρόνια διαλόγων, αντιδικιών και αναζήτησης ισόρροπων κριτηρίων, διαθέτομε επιτέλους μιαν από τις αυστηρότερες νομοθεσίες περί το όλον θέμα.

Με αυτά τα δεδομένα, παρά ταύτα, είμαι έτοιμος να δεχθώ τα εξής ελαφρυντικά για τους εχθρούς της αιολικής ενεργείας στην Ελλάδα: 1) Εμένα δεν μ’ αρέσει να βλέπω ανεμογεννήτρια. (Ωστόσο σε θερμοπαρακαλούμε να κάνεις μια μικρή παραχώρηση για το καλό των άλλων – αφού μάλιστα έχετε «ανεχθεί» όλη την ασχήμια των πετρελαϊκών εγκαταστάσεων). 2) Εγώ ήθελα άλλες αξιοποιήσεις αυτών των περιοχών. (Ωστόσο, πέρασε πια η εποχή των αυθαιρέτων. Κι αν πράγματι παραβλάπτεται το προσωπικό μου επιτήδευμα, προβλέπονται αποζημιώσεις και αποκαταστάσεις από το 2010). 3) Εμείς θέλομε σε αυτά τα κορφοβούνια να πηγαίνουνε τουρίστες: Ε, λοιπόν, ρωτήστε να ιδείτε ότι όντως πηγαίνουν. 4) Ξέρετε, η μακρινή θέα αυτών των φτερωτών, παραβλάπτει την ιστορικότητα των αρχαιολογικών χώρων. (Εδώ αρκεί η πληροφορία ότι οι Ελληνες αρχαιολόγοι μεριμνούν). 5) Και με το ορνιθολογικό ζήτημα τι θα γίνει; Οι μετρήσεις όμως άλλα έχουν αποδείξει, εν συγκρίσει και με τους ψυκτικούς πύργους και τις καπνοδόχους και τα καλώδια υψηλής τάσεως της ΔΕΗ – αλλά και με την κυκλοφορία των αυτοκινήτων στους αυτοκινητοδρόμους. 6) Ναι, αλλά οι δρόμοι προσπέλασης αποψιλώνουν. (Εχομε όμως ανάγκη κι από εκατοντάδες χιλιόμετρα ζωνών δασικής πυρασφαλείας…).

Είμαι ωστόσο έτοιμος και να αποδεχθώ την ακρίβεια όλων αυτών των ενστάσεων, και να θυμίσω ότι τα πολιτικά προβλήματα σύγκεινται από συγκρούσεις Αξιών – κι ότι η υγεία, η οικονομία των συμπολιτών μας καθώς κι η μελλοντική Πλανητική ευστάθεια, απαιτούν να κάνετε κι εσείς αγαπητοί συμπατριώτες έναν συμβιβασμό υπέρ σκοπού τεραστίως μεγαλύτερης σημασίας.

Και διότι ποτέ δεν θα δεχόμουν ότι μπορεί να υπάρξει (έστω και κατ’ ελάχιστον) φαινόμενο πολιτικού αμοραλισμού σ’ αυτή την προοδευτική χώρα μας.

* Ο κ. Θ.Π. Τάσιος είναι συγγραφέας, ομότιμος καθηγητής στο ΕΜΠ.

Kαι ο Σταμάτης Σεκλιζιώτης απαντά:

Ανεμογεννήτριες οι «όμορφες»…..

Η «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» επανέρχεται, αυτή φορά με κάλυψη το «κύρος» του Καθηγητού, και μετά το πρόσφατο διάτρητο κείμενο του Πάσχου Μανδραβέλη για τα αιολικά….

Όταν το «κύρος» ενός Καθηγητού του κατά γενική ομολογία έγκυρου ΕΜΠ κολυμπάει στην αοριστία, στην ανοησία και στην ειρωνεία (μάλλον σε άγνοια….) κατά όσων αντιστέκονται στα αιολικά, και κατά της διεθνούς βιβλιογραφίας για τις Περιβαλλοντικές Επιπτώσεις των ανεμογεννητριών στο Περιβάλλον… Τι να πει πλέον κανείς….

Το άρθρο Τασιού κι’ αυτό διάτρητο από την κορυφή ως τα νύχια… Πασιφανές το λιβάνι σε όλους όσους καταστρέφουν το ελληνικό τοπίο σε τέτοιο βαθμό, ώστε να ακούμε αστειότητες όπως οι διανοίξεις βοηθούν νάχουμε ζώνες πυρασφάλειας, και παρόμοιες παραδοχές δυστυχώς αντιεπιστημονικές (οι ζώνες πυρασφάλειας Κύριε Καθηγητά δεν ανοίγονται έτσι, αλλά μετά από ειδικές Μελέτες χάραξης με κριτήρια πυρόσβεσης, κλιματολογικά στοιχεία, εδαφολογικά & τοπογραφικά στοιχεία, δασολογικές θεωρήσεις, κλπ …)….

Επίσης ατυχέστατο το να συγκρίνονται οι «κοντόχοντροι» χειροποίητοι ανεμόμυλοι με τα παλιοσίδερα, ανεμόμυλοι που εμπλούτιζαν το τοπίο (μέχρι και σήμερα...), δεν ρύπαιναν (φτιαγμένοι από πέτρα και ξύλο) αλλά αντίθετα κάποτε βόηθαγαν τον κόσμο να ζήσει (άντληση νερού, άλεσμα σιτηρών, κλπ) ….

Δείχνετε (με όλον τον σεβασμό) να τάχετε λίγο μπερδεμένα ή χαμένα τα πράγματα στην προκειμένη περίπτωση..., ή δυστυχώς εμφανίζεστε (αδικαιολόγητα) και κάπως αδιάβαστος, και δεν κάνατε καν τον κόπο να καταφύγετε στη διεθνή βιβλιογραφία περί των Επιπτώσεων της Αιολικής Ενέργειας στο φυσικό περιβάλλον, στην ανθρώπινη υγεία και στην οικονομία των τόπων όπου εγκαθίστανται ανεμογεννήτριες…

Λυπάμαι αλλά το άρθρο σας προχειρότατο και ανάξιο για περεταίρω σχολιασμό, αλλά θα μπω στον κόπο να αντιπαραθέσω χρήσιμη πληροφορία…

Το άρθρο αυτό (στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ όπως και το παρόμοιο του Πάσχου Μανδραβέλη προ ημερών….) φαίνεται νάναι γραμμένο στο γόνατο… Για την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ στον τομέα αυτό των αιολικών, λυπάμαι ειλικρινά γιατί την διαβάζω από εποχής Ελένης Βλάχου, όταν ήταν πολύ "δημοκρατικότερη", "ριζοσπαστικότερη" και «σοβαρότερη» και όχι στρατευμένη σε «γούστα»… Είχα τη χαρά και την τιμή να γνωρίσω ο ίδιος την Ε. Βλάχου με τον καλό φίλο του πατέρα μου "Δημοσιογράφο" και αρχισυντάκτη της εφημερίδας τότε, Αντώνη Καρκαγιάννη που έφυγε από κοντά μας, και γνωρίζω αρκετά για την τότε φιλοσοφία της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ…, ώστε να την συγκρίνω με την σημερινή... Την συγκρίνω και δυσαρεστούμαι..

Σε ότι αφορά τον «αμοραλισμό» σίγουρα ο χαρακτηρισμός πρέπει να επιστρέφεται στον κ. Καθηγητή και αφορά όσους τελευταία στρατεύονται υπέρ της πολιτικής για μια γενικευμένη διασπορά των Αιολικών στη χώρα (και φανερά πλέον υπέρ των εταιριών προώθησής τους στον Ελληνικό χώρο, με τις ευλογίες μιας γερμανοκρατούμενης ΕΕ…). Σε μια μάλιστα χώρα με τα μοναδικά της τοπία…., με τις ανεμογεννήτριες όντως να φυτεύονται όπουδήποτε διαλέγουν μόνο οι «επενδυτές» και όχι η πολιτεία και οι πολίτες της…. και κυρίως σε χώρους που αν ήταν εδάφη γερμανικά, αμερικάνικα, εγγλέζικα ή αυστριακά θα απαγορεύονταν δια ροπάλου…

Η ασυδοσία και η επίθεση στο Ελληνικό Τοπίο και την Φύση, τελευταία έχει αποκτήσει υποστηρικτές μέσω «Καθημερινών» εντύπων, βγήκαν στο ξέφωτο με πτωχές «αρθρογραφίες» κυριολεκτικά για τον σκουπιδοτενεκέ και δυστυχώς εκτίθενται ανεπανόρθωτα, δημοσιογράφοι, καθηγητές, αναλυτές, εκδότες, έντυπα και πολλοί πολιτικοί ανεξαρτήτως κόμματος… Λυπάμαι που άνθρωποι με περγαμηνές αποκτημένες μέσα από την οποιαδήποτε προσωπική τους προσφορά στην επιστήμη, έρχεται η ώρα να τις καταρρακώσουν με πέντε αστήρικτες αράδες υπέρ μιας πολιτικής «αυτοκαταστροφής» του τόπου…

Κύριε Καθηγητά, θα έπρεπε πριν συντάξετε το τραγουδάκι σας…. (για κακό τραγούδισμα πρόκειται και με έμμεσο «λιβανισμό»….) θα έπρεπε να γνωρίζετε ότι μελέτες έχουν γίνει παγκοσμίως πολλές, για όλες τις επιπτώσεις των ανεμογεννητριών… και τα αποτελέσματα είναι πλέον δημοσιευμένα σε σοβαρά επιστημονικά περιοδικά, πασιφανή & πανομοιότυπα μάλιστα μεταξύ τους (δημοσιεύσεις από τις ΗΠΑ, Γερμανία, Ν. Ζηλανδία, Μ. Βρετανία, Αυστραλία κλπ… Τυχαίο..??).

Στη χώρα μας δεχθείτε ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ χωροθέτηση αιολικών με επιστημονικά κριτήρια (ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝ ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟ ΕΘΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ….) η δε «χωροθέτηση» που γίνεται για τα αιολικά, είναι φτιαγμένη πολύ "ελαστικά" για ικανοποίηση των «επενδυτών»… Αυτοί διαλέγουν που θα φυτέψουν τις ανεμογεννήτριες και στη συνέχεια επιβάλλουν τις τοποθεσίες στις Υπηρεσίες (Δασαρχεία, Δήμους, Περιφέρεια, ΥΠΕΝ, κλπ..) οι οποίες «υπακούουν», και όταν τυχόν και σπανίως αντιδρούν, επιλύονται οι δυσκολίες μέσα από πολιτικά κανάλια…

Στο εξωτερικό ακολουθούνται κανόνες του Spatial Planning (χωροταξία..), του Site Selection (επιλογή χώρων… μεταξύ ικανού αριθμού υποψήφιων τοποθεσιών…), και προφανώς «σοβαρές» Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων & Στρατηγικές (ΜΠΕ & ΣΜΠΕ) για κάθε χώρο που επιλέγεται, με πιθανότατες ουσιαστικές αλλαγές ή αναπροσαρμογές του έργου, ακόμη και με ακυρώσεις των έργων οι οποίες συμβαίνουν συχνά…

Για πληροφορία σας…, στις ΗΠΑ π.χ. η Γεωλογική Υπηρεσία USGS, εδώ και 35 και πλέον χρόνια είχε προτείνει την εφαρμογή των MATRIX κατά Leopold, όπου προτείνεται η καταπληκτική μεθοδολογία εκτίμησης των Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων βαθμολογώντας τες μία προς μία, και όλες οι παράμετροι του περιβάλλοντος (και η ανθρώπινη υγεία....) περιλαμβάνονται στη μεγάλη εξίσωση….

Αυτά δεν εφαρμόζονται στη χώρα μας καθόλου ή εφαρμόζονται παραποιημένα με επιφανειακές αναφορές ότι δήθεν "ΔΕΝ ΒΛΑΠΤΕΤΑΙ Η ΦΥΣΗ και Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ...", προφανώς για να βολέψουν καταστάσεις, και ας μην κρυβόμαστε άλλο..!! Ήμουν από τους πρώτους το 1981-82 που πρότεινα στην Γραμματεία Χωροταξίας και Περιβάλλοντος την μέθοδο USGS, ως στέλεχος τότε του Εθνικού Συμβουλίου Χωροταξίας και Περιβάλλοντος (ΕΣΧΠ)… και είχα παρουσιάσει την εφαρμογή της με μια δυο Μελέτες ΜΠΕ…, αλλά όλα αλλοιώθηκαν από τότε και οι σημερινές ΜΠΕ είναι δυστυχώς μόνο για το τζάκι….

Στα βουνά καταστρέφεται ο φυσικός χώρος, αποψιλώνονται και σκάβονται σπάνια τοπία, ξύνονται βουνοκορφές και μετά εγκαταλείπονται επί τόπου τα παλιοσίδερα και τα τοξικά συνθετικά των ανεμογεννητριών και των μηχανισμών τους.. …

Οι Περιβαλλοντικές Επιπτώσεις εκτιμώνται δυστυχώς κατά το δοκούν (παραλείποντας πολλές από τις «επιπτώσεις» κλειδιά, που ενοχλούν…)…

Όλα όσα υποστηρίζετε με «φιλοσοφικό δήθεν, τρόπο προσαρμοσμένο όμως στο ζητούμενο» (γνωστό το ζητούμενο, που δεν είναι παρά η ικανοποίηση της εφημερίδας που σας φιλοξενεί) δεν αντιστοιχούν στο μέγεθος ενός Καθηγητού του κύρους σας και του ένδοξου ΕΜΠ…. Πιστεύω μετά την μαζική κριτική που έχει δεχθεί το άρθρο σας, να έχετε επανέλθει στην πριν το άρθρο «ψυχολογία» και status…

Σ. Σεκλιζιώτης